the battle of the wagons

<19>terugkomst

(ik schrijf dit via computer dus ik kan geen leuke sterretjes vinden)

p.o.v. Kevin

Ik heb Jordy weggestuurd van tafel omdat ik nog even wou praten met de koning weet je nog. "Nou Kevin begin maar met je eerste vraag." Zegt de koning. " Waarom mijn ouders?" Dat kwam als eerste in mij op. De koning kijkt even verward. waarschijnlijk omdat ik meteen begon te praten. Dan antwoord hij:"Ik denk omdat jouw ouders dapper waren en ze hun al die tijd al dwars lagen. Ze hebben al meerdere van hun mannen vermoord. " Ik ga meteen door met mijn vragen."Waarom de ouders van Jordy?" "Dat weet ik niet, ik ken Jordy of zijn ouders niet."  "En waarom hebt u Samuel alleen laten gaan?" Omdat hij dat wou. Over drie dagen mag ik soldaten achter hem aansturen." "Waarom moet ik leren zwaardvechten? " Vraag ik ookal denk ik dat ik het antwoord al weet. "Omdat Samuel en ik denken dat je binnenkort moet kunnen vechten en het altijd hendig is om te kunnen."  "Gaat Samuel ons in de steek laten of komt hij terug?" Vraag ik met twijfel in mijn stem "Ik denk dat hij terug komt, ik kan niks beloven maar in hoeverre ik hem ken komt hij terug. Hij houdt niet van half af gemaakt werk." "Maar waarom laat hij ons nu in de steek. Waarom mocht ik niet met hem mee?!"  "Ik denk niet dat hij ons in de steek laat, maar dat hij is gaan spioneren bij hun in het kamp en misschien hun wat dwars liggen. Gewoon wat kleine dingen. een wiel losdraaien een paard laten ontsnappen dat soort dingen. Om hen duidelijk te maken dat ze worden gevolgd. En je mocht denk ik niet mee omdat hij bang was dat wanneer hij ontdekt zou worden ze jou ook zouden pakken. " Daat denk ik even overna en dan zeg ik :"Hij is vast bang dat hij door mij ontdekt zou worden." Ik denk dat dat wel meevalt, maar het zal vast een rol hebben gespeelt. Ik bedoel niemand beweegt zich zosnel en stil als een Elf." "Goed punt." Zeg ik gerust gesteld. Ik was even bang dat ik een blok aan zijn been ben, maar dat valt dus nog wel mee.

 Jordy en ik lopen de volgende morgen na het ontbijt richting het trainingsveld om weer te gaan trainen. Als Samuel vanmiddag niet terug komt stuurt de koning legers op weg. Dus hopen dat hij voor drie uur terug is.  Thijmen geeft vandaag een afsluiting . Oftewel we moeten laten zien wat we al kunnen. eerst even werpen met de werpmessen dan een partijtje tegen elkaar dan tegen Thijmen en dan nog even laten zien hoe je bepaalde slagen maakt. Jordy is niet zo goed met de werpmessen maar hij wint van mij met zwaardvechten na een niet al lang gevecht en hij verliest van Thijmen maar dat was te verwachten. Bij mij ging het werpen prima allemaal in het midden. Ik verloor dus van Kevin en ik verloor dik van Thijmen. de basis slagen die we daarna moesten doen gingen ook gewoon goed. Bij Jordy beter al had ik dat ook verwacht. We zijn allebei geslaagd. oke in principe kunnen we niet niet slagen maar het ging echt goed volgens Thijmen.

Als we terug lopen naar het kasteel om twee uur zien we dat de koning zijn legers al klaar maakt om te vertrekken. We zouden een goed team zijn samen. zegt Jordy. "Klopt. Jij met je zwaard en ik met de messen dat moet toch goed komen." We krijgen allebei de slappe lach alleen weten we geen van bijde waarom. De koning laat iemand het vertrek sein geven en het leger begint te lopen. Bijna meteen daarna horen we een stem roepen: "Stop!" het leger stopt met lopen en kijkt naar de weg. De koning, Jordy en ik ook, maar we zien niemand. Daarna horen we een zacht fluit geluid en rend Sunfire de stallen uit. De koning en het leger staan nogsteeds onbewegelijk te kijken naar de kant waar het geluid vandaan kwam.  Die stop was afkomstig van een man en vrouw di eaan kwamen half aan kwamen lopen en half aan kwamen rennen. ze zagen eer slecht uit. "Stop!" riepen ze nog eens. "En wie mogen jullie dan wel zijn?"vraagt de koning met een lichte geiriteerde ondertoon. "Wij zijn de ouders van jordy en Samuel heeft ons vooruit gestuurd om jullie telaten stoppen. Hij moest nog even ergens heen maar hij zal hier zijn binnen tien minuten heeft hij gezegt." Ik kijk even naar JOrdy en ik zie dat hij naar zijn ouders wil rennen. Ik geef hem een zetje en hij kijkt me even dankbaar aan en rent dan naar zijn ouders. Zij geven elkaar een omhelzing. Ik voel een steek van jaloezie en hoop dat ik mijn ouders ook ooit nog zo kan omhelzen. We horen hoefgetrappel en we zien Samuel in een snelle draf naar ons toe komen en geloof mij maar een snelle draf op Sunfire is ook echt snel. Een paar meter voor de koning laat hij Sunfire stappen en hij stond een meter voor hem stil. "Je hebt je niet aan onze afspaak gehouden." Was het eerste wat hij zij. Samuel wachte niet op antwoord maar steeg af en loopt een paar meter naar achter.  Daar kijkt hij even naar de hoefen van Sunfire en pulkt er dan een steentje uit. Hij kijkt even om zich heen en ziet mij dan. HIj wenkt me en ik loop naar hem toe. HIj vraagt op fluister toon:" Hoe ging het, kun je vechten?" "Ja." antwoord ik op het zelfde volume. "Fijn, wacht even en hou Sunfire even vast dan ga ik kijken of ik Jordy uit die omheelzijng kan halen. Weet je wat, breng jij Sunfire maar vast naar de stal oke?" en hij loopt naar Jordy. Ik loop naar de stallen en borstel Sunfire. als ik een kant heb gedaan komen samuel en Jordy binnen. Samuel pakt ook een borstel en doet de andere kant. ondertussen vraagt hij aan ons hoe het ging en of we nu kunnen vechten. Jordy antwoord: Ik kan nu zwaard vechten en Kevin kan heel goed werpen met messen." "Kevin kun je ook zwaard vechten?" Vraagt Samuel "Ja maar niet zo goed als dat Jordy dat kan." "Dat is mooi. Jordy wat denk je, ik bedoel je wou meedoen om je ouders te redden maar ik kwam ze al tegen dus wat ga j edoen. Doe je mee of ga je terug naar je oude leven?" "Ik blijf meedoen, want er zijn meer ouders die terug moeten naar hun kinderen en eer zijn ook kinderen die hun ouders terug moeten!"