Under the Same Moon [Book#1:Under The Same Series]

Chapter 5: Closer

🌕

Fred's POV

Hindi ko na napigilan na tanungin si Jackie. Gusto ko na siyang ligawan. Gusto ko ako yung kasama niya. Yung kausap niya. Yung nagpapangiti sa kanya. Bakit ganito? Parang hindi ako komportable if ibang lalaki yung gagawa sa kanya nun. May pa "masyadong maaga" pa akong nalalaman kay tito Jonathan gagawin ko rin pala.

Nagulat naman ito at natutulala. Hindi siya makapagsalita.

"Jackie I'm sorry...pero gusto kita."

"Ha...uhm...masyado kasing mabilis Fred. Pasensya na I'm speechless."

"I totally understand."

"Alam mo minsan nag o-overthink ako. Minsan ang surreal ng mga biglaang "live in this moment" na nangyayari sa harap ko."

"Its overwhelming?"

"Very"

"But...in a good way, Fred. Kaya...to take this chance with you? Ok. Sige payag ako. Bahala na"

"Hahaha bahala na? But that's goodm taking the risk kahit ako din naman overthinker din naman eh. Pero Jackie...thank you. Hindi ko naman sinasabi na sagutin mo ako agad eh."

"Oh my gosh I just can't believe this is real." Sabi niya habang tinatakpan ang mukha niya.

"Ako rin naman. Just think of it this way...new found best friend? And then we'll see what happens. Ready to take this ride?"

"Yes. I'm ready."

Niyakap ko siya ng mahigpit and kissed her head.

"Thank you for making my night unforgettable and special, Jackie."

"No. Its the other way around. Thank you, Fred."

She layed her head on my shoulder as we continue to talk and stare at the beautiful moon beholding us.

"Mas nagniningning yung mga tala ngayon noh?" she said

"Baka kasi masaya sila"

"Bakit?"

"Kasi may dalawang tao na naman na pinagtagpo" I held her hand

"Haha ang keso naman"

"Totoo yan. Eto oh yung mga kamay natin. Perfect fit. Alam mo ba na may mga butas in between our fingers? Para may isang kamay na mag fi-fill nun"

"Wag ka naman masyadong sweet Fred baka masanay ako sa sobrang taas ng feeling tapos baka sa huli babagsak akong mag isa"

"Wag mong sabihin yan. What you say will attract and manifest. Say only the good things."

"Like ano?...ikaw na yung magiging kasama ko habangbuhay ganun?"

"Oo ba bakit wala namang impossible"

She chuckled. Gosh I love to hear her laugh and see her smile. How fast indeed the night changes.

"Oo naman agree naman ako dyan na walang impossible." Sabi niya.

"Sana hindi na matapos ang gabing to"

Jackie's POV

Humingi na si Fred ng phone number ko bago pa magkalimutan ang lahat at bago niya ako hinatid sa room namin. Ang bilis naman pangalawang gabi na yun? Ang bitin. Time flies when you're having fun indeed.