Under the Same Moon [Book#1:Under The Same Series]

Chapter 25: Half Moon

🌙

Fred's POV

As what tito Jonathan said, they stayed here for a week. Hindi pa rin si Jackie nagigising. And yes, unfortunately, she is comatosed. Dala ng impact sa pagkakabangga sa kanya hindi kinaya ng katawan niya.

I told mom and dad na sa Makati ako mag aaral. I know it was a bold move but I won't take no for an answer. Nagalit sila sa akin pero hindi naman nagtagal. Nang nakita nila na mahal na mahal ko talaga si Jackie dahil ayaw ko lumayo dito, pumayag na lang din sila. Jackie's family offered me to stay there in their house. I just accepted it.

Kahit na sobrang dami ng requirements as a transferee ginawa ko talaga lahat para lang matuloy ako doon. Alam na rin ng school ni Jackie yung nangyari sa kanya. And they offer well wishes and prayers naman.

Marami din ang nagagalit sa social media sa news dahil hindi pa rin nahanap ang may ari ng sasakyan na naka bangga sa kanya. Pero nakita ang sasakyan sa isang abandonang talyer.

Napagkaalaman din na base sa plate number ay naka rehistro ito sa nag ngangalang Mr. Ryan Gustilo pero sinabi niya na binili na ng pangalawang owner na si Antonio Cruz. Ngunit bigo ang mga pulis na mahanap ang isang Antonio Cruz. Base sa CCTV footage kasi, tinted ang sasakyan kaya hindi makikita kung sino ana loob ng sasakyan. Nagbabakasakali pa rin kami na mahanap ito at makulong.

Inair-lift si Jackie after a week sa St. Lukes. Nagbayad na rin kami to rent another helicopter. Its really hard to leave every one behind but as a famous quote says "There are far greater things ahead than the ones we leave behind" and yun lang muna ang aatupagin ko. I don't want to leave Jackie not a second anymore na trauma na talaga ako. Nag counselling kami ni Trixie sa nangyari. Pero mahirap pa rin kalimutan yung nangyari.

Tinanggal na yung cast niya sa leeg at ulo. As of now, only the oxygen going in her nose and these respiratory aparatus are helping her. Isang buwan pa bago kunin ang semento sa paa at mga kamay ni Jackie. Lumalaban naman ito dahil every time her vitals go low, eh segundo lamang.

Nandito na kami sa private room niya.
Pwede ko ng mahawakan ang ulo nito at mahalikan. Konti na rin lang yung galos sa mukha niya. Maganda pa rin siya sa paningin ko. Hinding hindi magbabago iyon.

Maya maya pa ay dumating na si Michael, Sheena at Kelly.

"Hi come in guys" tito Jonathan said

"Oh my God" sabi ni Kelly at nagyakapan sila ni Sheena habang umiiyak.

Tulala rin si Michael.

"Guys...sorry ha?" Sabi ko

"Ano ka ba Fred. Wala kang kasalanan." Michael said.

"But I think it is my fault."

"Fred wag kang ganyan. If gigising si Jackie at malaman niyang sinisisi mo yung sarili mo sa nangyari hindi niya gugustuhin yun."

"I hope so Kelly."

"Salamat Fred dahil pinasaya mo si Jackie ah. Lagi ka niyang kinu kwento sa amin. Alam kong yun ang dahilan kung bakit lumalaban siya." Sabi naman ni Sheena.

"Thank you sa inyong lahat sa pagmamahal niyo kay Jackie. She is blessed to have you as her friends. Tsaka tama sila Fred, wala kang kasalanan dito. Be easy on yourself. She is alive and I know she will survive this." Sabi ni Tita Jocelyn.

Every twenty minutes may nag mo monitor kay Jackie at ilang doktor din ang tumitingin sa kanya. Maganda talaga dito at tingin ko mas mapapa aga yung pag galing niya.