Beyaz Bir Ölüm

Bana bir kapı borçlusun (2. Bölüm)

Altı ay sonra herkese HELLOOO!!

Alın size bölüm. Bölüm bölüm diye kafamın etini yediniz veeee bölüm attım. Aslında zaten aradım vardı. Umarım beğenirsiniiiiiz.

✨Yıldızlar unutulmasııın✨

"Eric?"

"Sapphire?"

Silahımı indirmedim. Sadece ona bakıyordum. O da bana bakıyordu. Silahımı indirmem gerekiyordu ama içimden bir ses sakın bunu yapma diyordu.

Tek elinde silah vardı. Bütün kıyafetleri siyahtı. Saçı ve sakalları birleşmişti. Bence ona sakal hiç yakışmamıştı. Yaşlı gözüküyordu.

Değişmeyen tek şey mavi gözleriydi.

Arkamdan adım sesleri duyunca kafamı arkaya çevirdim. Eric de baktığım yöne baktı.

Emma elinde silahla yavaşça aşağıya iniyordu.

"Sana yukarıda kalmanı söylemiştim!"

"Kim bu?" İkisi de aynı anda aynı soruyu sorunca kime cevap vereceğimi şaşırdım. Ama güvenlik sistemini kapatmam gerekiyordu.
Ve kendimi de toparlamam gerekiyordu. Böyle bir şey olmamalıydı.

Silahımı indirip kapının yanındaki tuşları tuşlayıp şifreyi girdim.

Eric'e döndüm. "Bana bir kapı borçlusun."

"Kapıyı açmayınca bir şey oldu sanmıştım." Dedi her zamanki ses tonunu kullanarak.

Gözlerimi devirdim. O an aklıma gelen şeyle ciddiyetle ona baktım.

"Bugün beni takip eden sen miydin?" Kesinlikle o olduğunu biliyordum ama içimden bir sesin başka birisi olmasını istediğimi söylüyordu

"Bu konularda gerçekten çok iyisin." Diyerek bana yaklaştı. "Sarılabilir miyim?"

Gözlerimi devirdim. "Gel buraya doktor."diyerek kollarımı açtım. Doktor kelimesi uzun zamandır kullanmadığım bir kelime olunca garip hissettim.

Koşarcasına bana yaklaşıp belime sarıldı. Hatta işi abartıp beni bir tur etrafında döndürdü.

"Seni çok özlemişim." Diyerek beni bıraktı.

Hafifçe gülümsedim. "Bende doktor." Diyerek omzuna vurdum.

"Sen gittikten sonra kimse bana doktor demedi. Şuan duygulandım."diyerek elini kalbine yasladı.

Emma merakla Eric'e bakıyordu.

Eric'de kafasını hafifçe çevirip silah tuttuğu eli ile Emma'yı işaret etti.

"O kim?"

Emma kaskatı kesildi. Gözleri korkuyla büyüdü. Sonuça silahın namlusu ona doğru dönmüştü. Eric bunu anlamış gibi hemen elini indirdi. "Özür dilerim."dedi sessizce.

Emma şok içinde bir bana bir de Eric'e bakıyordu.

"Bu Eric işten arkadaşım."diyerek Emma'ya Eric'i tanıttım. "Bu da ev arkadaşım Emma."diyerek Emma'yı tanıttım.

"Sen bir şirkette yöneticilik yapmıyor muydun?" Emma galiba bazı şeyleri anlamaya başlamıştı.

"Evet." Dedim hemen.

"Peki eli silahlı ve belalıya benzeyen ama konuşması ve davranışları belalı olmayan Eric denen adam ile nereden tanışıyorsun?" Bunları tek nefeste söylemişti. Kısa bir duraksamanın ardından elindeki silahı gösterdi. "Ve neden evin her yerinde silah ve öldürücü aletler var?"