Beyaz Bir Ölüm

Sadece arkadaş (4.Bölüm)

HELLLOOOOOOOO!! Nassınız gençlik kskdkdkdkdllf

Şimdiden yıldızlar mısınız rica etsem. 😊

Keyifli okumalar...

"Büyük bir yermiş."dedi Eric arkamdan.

"Bu işleri bıraktığını söylemiştin." Tiger etrafa bakınıyordu.

"Öyleydi. Ama çalışmayı seviyorum. Enerjik hissettiriyor."

Tezgahın üstündeki silahlardan birini alıp Eric'e uzattım.

"Basit başlayalım. Birinci seviye. Ne dersin?" Diyerek yakın duran hedefi gösterdim.

"Birinci seviyeden daha iyiyim." gülerek silahı elimden aldı.

Kenarda duran bilgisayara yürüdüm. Hareketli bir şarkı açtım.

"Şaşırmamam gerek." Eric silahı kaldırdı. Hedefi tam vuramasa da idaire ederdi.

Yanındaki hedefe geçti. Hedefler ne kadar uzaklaşırsa daha kötü oluyordu.

Kafamı iki yana olumsuz anlamda salladım.

"Bilerek mi vuramıyorsun yoksa gerçekten de mi vuramıyorsun?" Diyerek tezgahta ki diğer silahı aldım.

Bütün hedefleri tam ortasından vurduğumda Eric ağızı açık bana bakıyordu.

"Hâlâ mükemmelim."diyerek silahı Tiger'a attım. Tiger havada silahı yakalayıp hedefleri vurmaya başladı.

Sadece en sonundaki hedefte biraz şaşırmıştı ama yinede iyiydi.

"Gerçekten siz iki yıl ne çalıştınız?" Diyerek kollarımı birleştirdim. "Yani Eric'in bu kadar beceriksiz olması akıl alır gibi değil. İki yıl ne yaptınız siz?"

"Şey..." Dedi Eric.

"Ne? Hiçbir şey çalışmamanız gerekir. Aklım almıyor. İki senede senin bu hedefleri yok etmen gerekirdi."

"Galiba onu sinirlendirdik."diye Eric Tiger'a fısıldadı.

"Ben burada konuşurken sen niye konuşuyorsun? Hâlâ soruma cevap vermedin! Tabii ki sana saygı duymazlar. Böyle silah kullanan patron mu olur?!"

"İşte içindeki Sapphire çıktı. Sonumuz iyi değil." Dedi sırıtarak Tiger.

Sinirle ona döndüm. "Peki sen bu kadar mı becereksizsin?! Nasıl hiçbir şey öğretemezsin?! Birde dalga geçiyorsun benimle! İki yılı çöpe atsanız daha iyiydi! Bunu on yaşındaki çocuk da yapar. Belki daha iyisini!"

"Senin gidişine toparlanmamız bir yılı aldı." Dedi Eric sessizce.

"Kimse iyi şeyler yaşamadı. Bu demek olmuyor ki bir şey olduğu zaman yıkılmamız gerek. Beceriksizliğinize mazeret aramayın."

"Haklı." Emma'nın sesini duyduğumda arkamı döndüm.

Omzunu kapıya yaslamış bir şekilde bize bakıyordu.

"Bende deneyebilir miyim?" Emma gülümseyerek bana bakıyordu. "Denemek istiyorum."

"Eric silahı ona ver."dedim. Merak etmişti ve Emma'nın hevesini de kırmak istemiyordum.

"Canımı seviyorum." Dedi Eric.

"Senden iyi yapacağıma inanıyorum."Emma gülerek Eric'in elindeki silahı aldı.

Emma silahı doğrulttu. Galiba hedef alıyordu. Silahtan çıkan kurşun hedefi tutturmuştu. Gülerek bana baktı.

"İlk seferin mi?"diyerek silahı elinden aldım.