Sabah her zamanki gibi annemin bağırışlarıyla kalktım. Alarm kurmaya gerek görmüyorum çünkü uyanmamda annemin bağırışları daha etkiliydi.
"Hyejin kalksana!! Kız kalk!!!"
"Tamam kalkıyorum!"
Yatağımdan kalkıp banyoya gittim. Yüzümü yıkadıktan sonra odama tekrar gidip üstüme okul üniformalarımı giydim ve mutfağa her zamanki havalı girişimi yaptım.
Bilirsiniz, kapıyı açıp saçı savurarak odaya girme şekli.
Annem havalı girişime kısa bir kahkaha attı ve kahvaltıya çekiştirerek oturttu.
"Eee, senin işler nasıl?"
"Ne işi anne?"
Aslında anlamıştım ama anlamamazlıktan geliyordum. Ah anne, kızın okulda sevilmiyor haberin yok.
"Sevgili falan."
"Anne, yine mi açacaksın şu konuyu!"
"Tamam kızma, birşey demedik."
Sofradan kalktım ve odama çantamı almaya gittim.
Ağzımın tadı kaçtı iyice. Annem de genelde sinirli olduğumda benle muhattap olmaz. Çünkü sinirlendiğimde ağzımdan baya kötü şeyler kaçırıyordum.
Babamı uyandırmak istemiyordum çünkü çok yoruluyor ve uykusunu alması gerekiyor.
Çantamı alıp evden çıktım ve kapıyı açıp dışarı çıktığımda...
Bilin bakalım yine ne oldu?
Oops! Bu görüntü içerik kurallarımıza uymuyor. Yayımlamaya devam etmek için görüntüyü kaldırmayı ya da başka bir görüntü yüklemeyi deneyin.
ŞİMDİ OKUDUĞUN
MARIA
FanfictionKusura bakmayın doğru düzgün açıklama bulamadım djoıfkmafıaofj. Bence okursanız anlarsınız. Wheesa real amk.
