YARATIK MAFYA 2

-4- SAVAŞ

Multi - Altan Yener

- Oy vermeden geçmeyelim lütfen 🤗 -

Bakışlarım yolda, elim ise Pamir'in avucunun içindeydi. Bırakmıyordu. Sıkı sıkı sanki hep bu anı bekliyormuş gibi elimi bırakmıyordu. Onunlayken huzurlu hissediyordum. Elindeki o huzuru kimseden alamıyordum. Bana ' seni ömrüm boyunca sevmeye devam edeceğim' demişti. Hemde hiçbir kelimesini takılmadan gözlerimin içine bakarak söylemişti. 5 yıl kadar zaman geçtiğine rağmen hala sevdiğini söylüyordu. 5 yıl boyunca bende onu asla sevmekten vazgeçemedim. Unutmak istedim, olmadı. Her yolu denedim fakat aklımdan ve kalbimden çıkaramadım.

Arka taraftaki Gaye'ye baktığımda hala baygın yatışını fark ederken, tekrardan bu hâline üzülmüştüm. Ayda yılda bir sevgili bulmuştu ve o da sapık çıkmıştı. Ne bahtsız arkadaşlarım vardı. Sürekli bu aksiyonlu belalar bizi bulmak zorunda mıydı?

Araba durduğunda etrafıma bakındım. Burası benim evimdi. Geldiğimizi anlarken Pamir'e döndüm. Onun yüzüne bakarken benim aksime gözlerime değil bacaklarıma bakıyordu. Nereye baktığına tam emin olmak isteyerek bende baktığı yere baktım. Üstümdeki elbisem kalçama kadar çekildiğini fark etmem uzun sürmüştü. Siyah kilotum gözler önündeydi ve bu his yanaklarımın kızartmasını sağlamıştı. Hızla üzerimden indirmeye çalışırken Pamir iki eliyle durdurdu.

"Düzeltmene hacet yok, benden utanma" derken elini elimden çekerek yüzüme dokunduğunda gülümsedim. Utanma demesi kolaydı. Ne yapayım benimde en pis huyum buydu. Karşımdaki adamla seviştiğime rağmen utanıyorsam, bende kesinlikle büyük bir sorun vardı.

"Her yardımın için senden teşekkür ederiz" dediğim de başını iki yana sallayarak dudaklarını birbirine bastırdı. Alt dudağını dişleri arasına alırken refleks olarak bakışlarım dudaklarına kaydı. Öpebilir miyim sizi bay dudak? Pamir dudaklarına baktığımı fark etmesiyle sesli kahkaha atarken sinirle omuzuna vurdum. İnadına mı yapmıştı yani.

"Çok adisin"

"Sende çok masumsun" diyerek gülmesine devam ederken omuzuna bir tane daha vurdum. Açıyormuş gibi omuzunu tutarak yüzünü ekşitirken göz devirdim. Evimize geldiğimizi hatırlarken hızla araban inmeye çalıştım.

"Dur bekle" diyen Pamir'e dönerken şoför koltuğunda olmadığını fark ettim. Refleksleri baya kuvvetliydi. Bu kadar hızlı hareketlere sahip olması ürkütüyordu. Yanıma geldiğinde kapımı açarak beni kucağına almaya çalışırken ona mani oldum.

"Kendim halledebilirim" dediğimde ilk başta düşünüyor gibi olsada sonradan kafasını sallayarak inmem için bana alan açtı. Ne olursa olsun onunla yakınlık kurmak istemiyordum. Elini tutuyorsun, bu sorun olmuyor kucağına almasımı sorun oluyordu? İç sesim içimde bana deli sorular sorarken ilgi alanıma almamaya çalıştım.

Arabadan inerken başımın dönmesiyle arabanın kapısından tutunarak ayakta durmaya çalıştım. Ah! Hallederim derken düşmekten bahsetmemiştim. İç sesim bana 'Salaksın sen' dediğin de sinirle -Kes sesini!' diyerek haykırdım. Kendi kendime konuşmakta istemiyordum ama zorluyorlardı.

"Düşüpte bir yerini kırmayı mı, halletmek istiyordun?" derken sesinde o alayı fark etmiştim. Göz devirme hissi yaratsada, yapmamıştım.

Yavaşça beni kucağına alırken tutunmak için kollarımı boynuna doladım. Yine bu yakınlık başlamıştı. Heyecanlanıyorum. Yüzlerimiz birbirine yakın dururken, Pamir'in gözlerinin direk gözlerime takılı kaldığını anlarken yavaşça başımı çevirerek gülümsedim. Salak şey. Bir kaç saniye duraksadı ama daha sonra derin nefes alarak geri bıraktı. Belimi kollarıyla sıkı tutarken usulca hareket ederek yürümeye başladı. Aynı şekilde bende düşmemek için kollarımla onu sardım. Bir kaç adımdan sonra eve giremeyeceğini bildiği için beni kucağından indirerek kapalı kapıya yasladı.