Anka Çıkmazı

Eh o zaman en başından başlayalım. sabah her zamanki sıradanlığındaydı. babam geldi "haydi okul zamanı" diyerek beni uyandırdı. bu adam sabah sabah bu enerjiyi nerden buluyor diye düşünerek tekmelerimle örtümü kaldırdım ve dolabımın başına gittim. her gün bügün ne giysem travmasından bıkmıştım. ben de her çocuk gibi okul üniformasının olduğu herkesin nazik davrandığı devlet okullarına gitsem nolurdu sanki? Ama annemin özel okul takıntısı normal seviyenin o kadar üstündeydi ki ne zaman bu konuyu açsam sonu hep "bunlar senin iyiliğin için" le bitiyordu. Okulumun sadece Kıyafet sorunu olsa yine iyi ama Öğrencileride bi o kadar havalı ve zengin züppenin tekiydi. en sonunda sıradan bir siyah kazak ve siyah pantolonumu Üstüme geçirdim. saçlarımı yatıştırdıktan sonra Aşağıya indim kahvaltının kokusu tüm evi sarmıştı. ama ben bir iki lokmadan fazlasını yiyemedim çünkü midem sabah kalkar kalkmaz birşeyler almayı kabul etmiyordu. sonra Tam çıkacakken babam "istersen bugün seni ben bırakayım hava kötü gibi" dedi bense yürümeyi tercih ettim ve çıktım. Yürümeye başladım zaten on dakikalık bir yolum vardı. biraz yürüdükten sonra ilk damla burnumun ucuna düştü. adımlarımı hızlandırdım ama bir fayda etmedi. yağmur bi anda bu kadar hızlanabilir miydi? Koşar adım giderken neyseki okulu görmüştüm ama son anda kendini bilmez bir şoförün kullandığı araba yoldaki tüm çamuru Üstüme sıçratıp kıyafetimi çamur kahverengisi yaptı. ne harika!!! Artık eve de gidemezdim. Çantamda peçete çıkardım ve temizlemeye başladım. annem kıyafetimin bu halde Olduğunu görse çıldırırdı. neyseki okula varmıştım ki daha ilk Adımda dulcie beni Gördü. o son derece şımarık tavırlarıyla kıyafetlerimi süzdü. "yeni tarzına bayıldım. kahverengi sana çok yakışıyor ama bana bir milyon dolar verseler o kıyafetle okula gelmezdim" dedi. ahh Tanrımm !! Bu kız tamamen kendini beğenmiş pis cadının teki.. ona pis bir bakış atıp girdiğim Hızla okuldan çıktım. Yağmurun Altın'da öylesine yürümeye başladım.