"Hanımlar ikinizde oturun"
Tarian'ın sözüyle ikimizde deri koltuklarda yerimizi aldık. Koltuk o kadar rahattı ki oturduğum anda ne kadar yorgun olduğumu fark etmiştim. Müdüremiz sözlerine "bayan Necole, sorun tam olarak nedir" diye devam etti.
"Bu sefer benim suçum yok ama bay Afredo benden özür bekliyor"
"Dalen Afredo görüp görebileceğin en iyi danışmanımız ve dünyadaki en iyi okçu. Ona haksızlık ediyorsun gibi, ama yinede olayı tam olarak dinlemek isterim."
"Peki baştan anlatıyorum. Bu gün biraz stresliyim ve az önce kişisel eğitim programında bana göstermediği bir atışı benden en iyi şekilde yapmamı bekliyordu bende olabilecek en iyisi yaparak oku direk olarak ahıra attım ve atlar kişneyerek bir oraya bir buraya koşturdu. Daha sonra Bayan Terryn yanımıza gelip Bay Afredo'ya kızdı." Sonra bana bakıp "Bay Afredo benim danışman öğretmenim ve Okçuluk derslerini veriyor, Bayan Terryn ise binicilik derslerini" dedi. Ben de tamam dercesine Kafamı salladım. "Ve işte sonu bildiğiniz gibi Bay Afredo fırça yemesinden beni sorumlu tutuyor ve özür bekliyor bende benim bir suçum Olduğunu düşünmüyorum deyip dersten çıktım." Tarian kaşlarını kaldırdı
"Yine ! Bu sefer de bir ceza almayacaksın ama özür dilemelisin ve Bay Afredo'ya atışı önce onun göstermesi gerektiğini nazikçe belirt, şimdi çıkabilirsin teşekkürler" Mikella Yavaşça kalktı "özür dilemeyi denerim" dedi ve bana gülümseyerek Kapıdan çıktı. "ve sen bayan Farleigh, ilk okul gününde ben yanında olacağım ve öncelikle sana okulu gezdireceğim. yarın bir yetenek Sınavına girip kişisel gelişim alanını belirleyeceksin ve buna bağlı olarak bir danışman öğretmen kazanacaksın. Odalarımız okulun batı cephesinde ve iki oda arkadaşın, sen Hariç 13 tane de sınıf arkadaşın olacak. Oda arkadaşların Leatrice Blauw ve Thieca Anderson. İkiside çok iyidir ve sana yardımcı olacaklardır. Zaten Thieca seninle tanışmak için can atıyordu.Ayrıca her sene derslere başlamak için sınıfın tamamlanmasını bekleriz. Bunca yıldır bu okulda müdüreyim hiç kimse senin kadar geç gelip dersleri aksatmamıştı. Ah bu arada merak ediyorum da Genius'tan nasıl olur da kaçmayı başardın"
İsmi duyunca kaşlarımı kaldırmış olmalıydım ki devam etti.
"Genius benim köpeğim. Hani şu Dust'la seni kovalayan çift Başlı siyah sevimli şey"
"Ah, o mu!! O sizin köpeğiniz mi?" Bir de sevimli demişti. o köpeğe ürkütücüden başka anca bir sıfat daha gelebilirdi o da korkunçtu. Heyecanla gözleri parladı ve
"Evet, seni okula yönlendirebilmek için bunu yapmıştım ama paçayı sıyırdın"
"Düzgünce bir not gönderseydiniz ya da ne biliyim gelip beni siz götürseydiniz"
"Ahh boşversene, ben yaşlı bir kadınım ama sizden daha eğlenceliyim. Okula ilk giriş gününün sıradan olmasını mı isterdin. Neyse bunları boş verelim, haydi gel sana okulu gezdireyim dedikten sonra idare Binasından çıkıp önce bahçeyi, ardından yemekhane, kütüphane, sınıflar, laboratuvarların olduğu Binayı, bahçenin arka kısmında kalan ve çitlerle ayrılmış kişisel gelişim alan derslerinin yapıldığı yerleri, son olarakta yatakhaneyi gezdirdi. Odamın kapısının önüne geldiğimizde
"Bu gece iyi dinlen yarın zorlu bir sınav olacak, ve Thieca'ya sana okulu daha ayrıntılı gezdirmesi gerektiğini söylerim. Haa bu arada herkes şuanda yemekhanede olacaktır. O Yüzden dilersen sende oraya gidebilirsin" dedi ve gülümseyip uzaklaştı. Bense sadece odaya girip bir duş alıp kendime gelmek istiyordum...
ŞİMDİ OKUDUĞUN
Anka Çıkmazı
FantasyBen Nesa şuanda beni deli gibi kovalayan çift Başlı gözleri kırmızı parıltılarla parlayan gerçekten inanılmaz ürkünç bir köpekten kaçıyorum -yanlız bu bildiğiniz bir sokak köpeği kesinlikle değil-. Daha Düne kadar sıkıcı bir hayatı olan okula gidip...
