Anka Çıkmazı

Benim İçin Özel...

Bu sesi çıkaran Dust'tı. Kedimi içeri alıp kucaklamak için Kapıya yöneldiğim anda yumuşak tonlu bir ses "ayy gri tüy yumağı seni ! Napıyorsun orda bakalım" dedi ve kapıyı açmayı denedi. Tabiki Açamadı.
"Hey içerde kimse var mı ?"
"Thieca sen misin ?" Dedi Featherstone. kaşları mı kaldırıp ona baktım ve kapının arkasından cevap geldi "evet Feat".
"Ah dur kapıyı açıyorum." ve açtı. Thieca kahverengiden sarıya geçiş tonlarındaki düz saçlarıyla benden biraz kısa boylu ama güzel bir kızdı. Bu ürkütücü yerde ne aradığını merak ediyordum ve Featherstone'u nerden tanıdığını! İçeri girdi. Kucağında Dust'ı taşıyordu ve bana bakınca gözleri şaşkınlıkla o kadar açıldı ki bi ara tüm yüzünü kaplayacak sandım. "aa sen Ranessa'sın" deyip beni kucakladı. Ne kadar cana yakın biriydi böyle ve beni nerden tanımıştı ? "Ah sana inanamıyorum Feat ! Oda arkadaşım geliyor ve bana hiçbirşey söylemiyorsun"
"Daha zamanı değil Thieca onu geri götürüyorum"
"Ama 16 yaşına gireli tam 3 gün oldu"
"Hayır daha zamanı değil."
" Tam bir 'dediğim dedik'sin!" Deyip Gözlerini kaydırdı ve bana döndü. Yüzümden şaşkınlığımı anlamış olacak ki hemen "Ben Thieca Anderson ve seni biliyorum çünkü Kayıtlar listesine baktım ki Çoktan bu okula kayıdın var. Ben de ordan resmini görmüştüm. Ayrıca benim oda arkadaşımsın." kafam o kadar karışmıştı ki ne kaydı ne odası? Hiçbir şey bilmiyordum!! Tam ağzımı açıp bunları soracak oldum ki Featherstone araya girip "Bugünlük bu kadar bilgi yeter" dedi. Yüzümü buruşturup ona pis bir bakış fırlattım.
"Madem burdan gizlice kaçmayı planlıyorsun şuan tam sırası çünkü birazdan bayan Kafayı sıyırmışın benim çıkaracağım problemle Kafası meşgul olacak."
"Ah Thieca sen bir tanesin" deyip gülümsedi Featherstone. Itiraf etmeliydim gülümserken çok tatlı oluyordu. Bende çabucak Dust'ı alıp teşekkür ettim. beni tekrar kucaklarken sorun olmadığını söyledi. Gerçekten iyi bir arkadaş olabilirdi. Sonra Kapıdan önce Thieca çıktı. Featherstone nazikçe bana yol vererek ondan önce benim çıkmamı sağladı. Koridor boştu. İki dakika bekledikten sonra bir bağırtı koptu bu Thieca'nın işiydi. Kargaşayı fırsat bilerek koridorun sonundaki duvara koştuk. Featherstone inanılmaz derecede hızlıydı iki saniye sonra Aramızdaki farkı iki katına çıkarmıştı bile! Sonra geri dönüp beni elimden tutup çekiştirmesi gerekti. Artık duvara gelmiştik. "nasıl oluyor da bu duvardan herkes geçebiliyor?" Diye sordum. "birincisi ona biz taş geçit diyoruz ve ikincisi herkes geçemiyor"
"ben geçebildim ama"
"sen herkes değilsin. Thieca'nın dediği gibi senin artık kaydın burada. Yani sadece Kayıtlı olanlar ve yetkilere açık bu geçit" çok inanılmazdı ama gerçekten de kendimi buraya ait hissediyordum. taş geçitten geçtik ve " bana güveniyor musun?" Diye sordu birden. Hazırlıksız yakalanmış olacaktım ki "evet" deyiverdim. "güzel. O zaman sıkı tutun" deyip beni sırtına bindirdiği gibi rollercoaster'ları geçecek hızla koşmaya başladı. O kadar hızlıydı ki ona sıkıca tutunmak zorunda kalmıştım birde kucağımda Dust vardı.. gerisini siz düşünün artık!!! Yaklaşık beş dakika sonra evimin önündeydim. sırtından indim ve evimi nerden bildiğini merak edip sordum. "seninle ilgili o kadar çok şey biliyorum ki" dedi ama hemen sonra yanaklarının kırmızılığı karanlıkta bile görülebilir bir hal almıştı. Demek ki ağzından kaçırmıştı. Onu duymamış gibi yaparak şaşkınlığımı olabildiğince saklamaya çalışıp başka bir soru sordum " Neden benim için bu kadar uğraştın."
"Çünkü seni .. Yani sen özel birisin. Yani özel derken benim için değil geçitin öteki tarafı için. Yani tabi benim içinde özelsin, neyse geç oldu artık ben kaçıyım. Rüyanda beni gör" derken gülümsüyordu. az Kalsın ağzımdan rüyamda zaten onu gördüğümü kaçıracaktım...

Thieca karakterini kendisinden esinlenmeme olanak tanıdığı için bu bölümü Hatice Özyavuz'a (haticeozyvz ) armağan ediyorum. Seni çok seviyorum canım iyi ki yanımdasın 😍😘❤️