Anka Çıkmazı

Gerçeğe dönük...

Bugün ne güzel uyumuştum. günü bütün stresinden dolayı diye düşünürken Gözlerimi yavaş yavaş açtım. aaa o da ne? Iyi de burası benim odam değildi ki !! Yatağın daha büyük rahat ve büyük Olmasından anlamalıydım. yatağım gibi oda da daha büyüktü. burası neresi diye düşünürken aslında bana Hiçte yabancı gelmediğini hissettim. hatta bazı eşyalarım -en Sevdiğim ayıcığım bay bory, annemin doğum günümde hediye ettiği domuz kumbaram, hep kapının yanında duran ve beni daha güzel gösterdiğine inandığım aynam, hep rahatlatıcı renklerde olan çarşafım, yastığım, örtüm- odada yerli yerinde duruyordu. üstümde gece yatağıma -kendi evimdeki yatağıma- yatmadan önceki pembe puantiyeli pıjamalarım vardı. ve odama hayran hayran bakarken odanın kapısı çalındı. açtım ama donakalmıştım. Çünkü Karşımda o büyük Gürültülü tıngırtıyı yapıp sonra rahat tavırlarla Köpeğin yanından geçip giden çocuk vardı. yakın bakınca baya uzun boylu ve yakışıklı olduğunu farkettim. cidden yakışıklıydı. Koyu kahverengi dağınık Saçları beyaz teniyle tezat oluşturuyordu. Saçıyla aynı renk olan Gözlerinden hiç bir duygu sezilmiyordu. Ağzını açtı tam konuşacakken uyandım. bu kez gerçekten uyandım. kendi odamdaydım ve ter içinde kalmıştım. banyoya gidip elimi Yüzümü yıkasam iyi olacaktı. tam giderken gözüm kapıdaki aynaya çarptı ve aynadaki bana. o kadar yorgun görünüyordum ki gözümün Altında mor halkalar oluşmuştu. o koşuşturmadan ve eve gelip annemin azarından ve hiç birşeyi anlatamamamdan ve bu Yüzden daha çok kızmasından sonra iyi bile sayılabilirdim. ki bu sefer babam bile benim tarafımda değildi. neyseki birşey söylememişti ama o bakışları kalbimi delip geçmişti. o andan sonra sadece babam yüzünde bir Gülümse aramıştım kalbimi onarabilecek küçük bir dudak kıvrımı... annemin söyledikleri umrumda değildi. bir kulağımdan girip büyük bir hızla ötekinden çıkmıştı. en sonunda "peki üzgünüm sizi endişelendirdim" dedim ve babama son bir bakış atıp odama koştum. Babamın yüzü hala ifadesizdi. umarım kısa sürede unuturdu. Sonra rahatlatıcı bir duş aldıktan sonra kendimi yatağa attım. hemen uyumuşum ve rüya görmeye başlamışım meğerse ! Suratıma birkaç kez su çarptıktan sonra gözüm tekrar aynaya takıldı. ama bu sefer yansımama değil Aynanın duruşuna. ayna her zaman ki ayarladığım -yani tam dolabıma dönük- olmalıydı ama ayna sola doğru kaymıştı. acaba annem yine temizlik mi yaptırmıştı yoksa rüyamın Gerçeklik boyutu olabilir miydi ?? Bunu düşünmeyi yarın Tangerina teyzemle buluşma vaktine ayırmıştım. burç yorumlarını ve rüya açıklamalarını ondan daha iyi bilen yoktu. çatı arasındaki teleskobu küçüklüğümden beri bana sihirli -sihirli şeylerle hep inanmışımdır- bir şey gibi gelirdi. şimdi uyumalıydım eğer uyumazsam bütün günü o mor halkalarla geçirmek zorunda kalacaktım.ki bu en son istediğim şeydi..