Anka Çıkmazı

Sıradışı Notlar...

Dust'la birlikte evimin kapısına doğru yürürken hava bir anda serinledi. kapşonumu başıma geçirdim ve elimi cebine soktum vee o da ne?! Cebimde bir kağıt vardı. Telaşla kağıdı çıkardım ve açtım. İçinde yazılabilecek en güzel el yazısıyla "bugün çok güzel bir gündü, Yanımda olacağın diğer günler gibi" yazıyordu. Demekki bunu Featherstone yazmıştı. Sonra kağıdın arkasına çevirdim ve Featherstone'un bazı kararlarını önemsemediğini gördüm çünkü arkasında "Ranessa'ya" değil "Nesa'ya" yazıyordu. kağıdı katlayıp cebime tıktım. Bu sırada Dust çoktan ortalıktan kaybolmuştu. Eve girdim. Işıklar kapalıydı ve bir tek ses bile yoktu -Dust'ın mırlaması dışında yani- . Işıkları açtım ve kapının oraya yapıştırılmış not kağıdını gördüm. Annemin el yazısıydı "Nesa, şu telefonu sana boş yere almadık. Arada sırada bir kontrol etsen ne iyi olacak!" Elim hemen cebimdeki telefona gitti. Annemden tam 23 tane cevapsız arama vardı. Bu kadar kızması normal diye düşünürken okumaya devam ettim "Biz bu gece acil bir iş nedeniyle şehir dışında olacağız. Bir günlük yanlız başına idare edebilecek kadar büyüdün. Tatlım lütfen kendine dikkat et. Seni seviyoruz ~annen ve baban." Ah süper! Tüm geceyi yanlız geçirecektim ama sonuçta korkmamı gerektirecek bir şey yoktu. Güvenlik hep dışardaydı ve Nancy de - evdeki yardımcımız - Sabahın yedisinde ANCA gelirdi. Korkmamaya çalışarak kapıyı kilitledim ve ardından açık bir pencere yada kapı var mı diye bütün evi dolanıp durdum. En sonunda küçük turumun sonuna gelmiştim yatağıma oturdum. Dust'ta Yanıma sıçradı.
"Neyseki tam olarak yalnız değilim" diyerek başını okşadım. Bana mırlamayla karşılık verdi sonra telefonumun ışığı yandı. Tangerina teyzem beni arıyordu. Açtım ve endişeli sesiyle karşı karşıya kaldım "tatlım nerdesin annen bugün sana ulaşamış meraktan ölüyorduk az kalsın"
"Ya ben üzgünüm dikkat etmemişim. Bugün o kadar çok şey yaşadım ki" kahretsin ağzımı tutmalıydım! Bana "doğruca eve git" demişti ama ben onu her zamanki gibi dinlemeyip gizlice Featherstone'u takip etmiştim. Harika artık herşeyi anlatmam gerekiyordu!!! "Nesa, sen beni dinlemedin mi ?"
"Yine çok üzgünüm ama çokta yorgunum yarın herşeyi anlatsam"
"Tamam o zaman yarın saat 12'de Levis'in pizza evinde buluşalım ve bu geceyi yalnız geçiremem diyorsan ben hemen çıkıp gelebilirim."
"Yok sorun olmaz zaten güvenlikte dışarıda bekliyor. Bir gecenin altından kalkabilirim" bu söylediklerime bende inanmak istiyordum ama endişeliydim. "Tatlım, o zaman kendine dikkat et, eğer uyuyamazsan ve saat kaç olursa olsun beni ara anlaştık mı?" "Anlaştık" dedim Ve yatağıma yerleştim. Biraz zaman geçti. bir türlü uyuyamıyordum. Saate baktım 02.26'ydı. Hava ilginç bir şekilde sıcak olmuştu. Camı açıp açmama konusunda kararsızdım ama kendi kendime bir şey olmaz diyerek Kalktım ve açtım. Sonra yatağıma geri döndüm. Kafamı yastığa koyar koymaz uyumuşum. Gözlerimi açtığımda saat 06.00'dı. Açık penceremin perdesi havalanıyordu ve oda buz gibi olmuştu Kalktım camı kapattım. Kapatınca yere bir kağıt parçası düştü. Tanrı'm bu sıralar bana ne kadar çok not yazılıyordu! Kağıdı açtım ve okuduklarım beni şok etmeye yetmişti. "sen yalnız değilsin, ben hep senin yanındayım ve uyurken bir melek kadar masum görünüyorsun." bu da neydi böyle ?? Gece boyu birisi - herkimse- beni mi izlemişti ? Bu tüylerimi diken diken edecek kadar ürkütücüydü. Camdan aşağı baktım kimse yoktu. Herkimse ben uyanınca toz olmuştu. Sonra kilit sesi duyuldu. ohh Nancy gelmişti. Annem büyük ihtimalle ona erken gelmesini tembih etmişti. Anneme içimden bir "seni seviyorum" Mesajı yolladıktan sonra üzerimi değiştirip aşağı fırladım. Dust hala yatağımda mışıl mışıl uyuyordu. Dün askılığa astığım ceketimin cebinden notu buldum. tıpa tıp aynı yazıydı. Featherstone... bu kez fazlasıyla ileri gitmişti!...