Söz Uçar Yazı Kalmaz...

111 8 3
                                    

Bütün sabah boyunca öylece düşündüm ve sinirlendim. Kahvaltıda neyse ki hiç bir şey yememiştim -gerçi yesem de çoktan çıkarmıştım- midem aşırı derecede bulanıyordu. Geçmek bilmeyen saat neyseki 10 olmuştu. Hazırlandım ve Dust'la birlikte yola koyulduk. Hava kapalıydı ve yağmur damlaları yavaş yavaş düşüyordu. Tam yürüyüş ve Kafanı dinleyiş havasıydı. Pizzacıya yaklaşmıştım ki arkası dönük bir halde elleri cebinde duran Featherstone karşı Kaldırımda yanındaki arkadaşıyla gülüşüyordu. O sinirle yola atladım ve kaldırıma ulaştım. Featherstone'u kolundan çevirdim tam patlamaya hazırdım ki son anda durdum. Çünkü bu Featherstone değildi!! Sadece giysi benzerliğiydi ve ben o kadar dalmıştım ki bu çocuğun boyunun Featherstone'dan kısa olduğunun farkına varamamıştım. Hemen özür dileyip başkasıyla karıştırdığımı söyleyerek geri geri caddeye inmiştim ki bir korna sesi ve güçlü bir çift kolun beni karşı kaldırıma çekişiyle sarsıldım. Arkama döndüğümde o kişinin Featherstone -gerçek Featherstone- olduğunu gördüm ama az önceki sinirimden eser kalmamıştı. Kollarından sıyrılıp teşekkür ettikten sonra arkamı dönüp yürümeye devam ettim.
"Nesa!! Durur musun !? Nereye ?" Çoktan önüme geçmişti bile ki o hızla bu mümkün birşeydi.
"Nasıl önüne bakmadan caddeye fırlarsın ?!"
"Dalgınlık işte"
"Dalgınlık mı ? Neden dalgınsın ?"
"Senin yüzünden"
"Benim yüzümden mi ben sadece az önce hayatını kurtardım o kadar! başka birşey yapmadım. ha birde dün ki kurtarıcılığım var ve evine bırakmıştım"
"Ve bir de not yazmıştın. Bütün gece gitmeyip camdan beni izlemiştin ve bir not daha yazıp bana melek demiştin. ha tabi doğru bunlar çok sıradan...." cümlemi tamamlayamamıştım çünkü yüzündeki şaşkınlıktan o kişinin Feat'la bir alakası olmadığını anlamıştım.
"Şu notları bir görebilir miyim?"
"Yanımda değil evde bıraktım."
"Bu kadar ciddi birşey oluyor ve hala rahat rahat dolaşıyorsun hayret!"
"Senin olduğunu düşünmüştüm."
"Evet birde beni suçlaman var tabi!"
"Aklıma başka biri gelmedi."
"Eve gidiyoruz o notlara bakmak istiyorum" sesi o kadar ciddileşmişti ki hayır diyememiştim. Yaklaşık bir dakika sonra evdeydik. bu kadar sinirli ve bu kadar hızlı olduğuna ilk defa Şahit olmuştum. "sen burda bekle ben alıp geleyim"
"Acele et"
"Emredersin" dedikten sonra eve girdim. Nancy beni görüp şaşkınlığını gizlemeden sordu "nesa, buluşma iptal mi oldu?"
"Iıımm, yok.. Yani iptal olmadı. ben şey.. Hah cüzdanı mı almaya geldim unutmuşum da" paçayı son anda sıyırmıştım. Normal görünmeye çabalayarak askıda duran ceketimin cebinden cüzdanımı ve kağıtları aldım sonra el salladım ve çıktım. Feat sabırsızca bir sağa bir sola yürüyordu. endişesi ve siniri her halinden belliydi. Beni görünce yanıma koştu ve uzattığım kağıtları aldı. Bana bir bakış attıktan sonra. Kağıtları açtı ve dudaklarından samimiyetten uzak bir kahkaha çıktı. "bunlar boş"...

Anka ÇıkmazıHikayelerin yaşadığı yer. Şimdi keşfedin