The game

7

Lauren: Witam Cię moja miła.

Camila: Dzień dobry

Lauren: Jak się dzisiaj czujesz?

Camila: Może być, ale bywało lepiej

Lauren: Dlaczego?

Camila: Nieważne, Lauren

Lauren: Ważne jeśli przez to źle się czujesz.

Camila: Odpuść, nie mam humoru

Lauren: Nie odpuszczę. Masz mi napisać co się stało.

Camila: Lauren do cholery, raz odpuść, proszę Cię.

Lauren: Nie.

Camila: Jesteś jak dziecko

Lauren: Albo mi napiszesz albo gitara będzie nadawała się na śmietnik.

Camila: Nie możesz niszczyć mi rzeczy! Mogę z tym iść na policje.

Lauren: Oj chyba nie czytałaś regulaminu gry.

Camila: Co w nim jest?

Lauren: Jeśli podasz dominującą na policję, stracisz całą rodzinę i przyjaciół

Camila: To jest chora gra! Nie chcę w to gówno grać

Lauren: Wyrażaj się moja droga, radzę Ci.

Camila: Bo co? Bo zniszczysz mi jedyną pamiątkę po dziadku? W dupie to mam, rób co chcesz

Lauren: Jak sobie życzysz.

Lauren: Piękne widowisko.

Camila: Jesteś pojebana, nienawidzę Cię! Jesteś najgorszą osobą jaką poznałam w życiu!

Lauren: Dziękuję za ten cudowny komplement.

Camila: Nie chcę Cię znać

Lauren: Pragniesz mnie, Camila.

Camila: Chyba śmieszna jesteś, brzydzę się tobą

Lauren: Miło mi. Pisałam Ci o przestrzeganiu zasad, nie posłuchałaś, to gitara została zniszczona.

Camila: Wiesz co dzisiaj się stało? Opowiem Ci wszystko.

Lauren: Słucham.

Camila: Chłopak z klasy zaczął śmiać się z tego, że moja matka nie żyję. Do tego jakaś dziewczyna ciągle za mną dzisiaj chodziła, a kiedy weszłam do toalety, to rzuciła się na mnie. Na koniec jak wróciłam do domu, ojciec zaczął mnie wyzywać od szmat. Teraz jeszcze zniszczyłaś jedną pamiątkę po moim jedynym przyjacielu.

Lauren: Camila przepraszam...

Camila: W dupie mam twoje przepraszam. Jesteś taka sama jak oni! Chciałam popisać tobą i zapomnieć o całym dniu, ale ty nie masz uczuć i myślisz tylko o sobie.

Lauren: Odkupię Ci gitarę.

Camila: Nie chcę żadnej innej gitary, to nie zastąpi tej jedynej w swoim rodzaju. Do widzenie, Lauren. Kończę grę i rób co chcesz, nawet mnie zabij, mam to gdzieś.

Lauren: Camila nie! Ty nie rozumiesz, to nie ja Ci daję karę za zakończenie gry, to twórcy! Oni Cię zniszczą...

Camila: Jak można zniszczyć coś co jest już dawno zniszczone?