...OKUL...(Askıda)

Bölüm 14(Büyücü Kadın)

Sabah kurulu olan saatimin sesiyle uyandım, bugün arkadaşlarım ve benim için önemli bir gün olacağını ve yorucu geçeceğini biliyordum, bu yüzden doyurucu bir kahvaltı yapıp evden çıktım ve hızlı adımlarla durağa geldim, neyse ki servise yine zamanında yetişmiştim, arabaya binip okula geldim. Hava bu gün sisliydi ve bu durumun verdiği buhrandan dolayı içimde büyük bir tedirginlik vardı, ne kadar düşünmek istemesem de bu gün olabilecek şeyler gözümün önünden birer birer geçiyorlardı, ya bugün her şey son bulacaktı ve kendi normal hayatlarımıza dönecektik yada hep beraber bir bilinmezlik çemberine doğru yol alacaktık. Tüm bu düşündüğüm şeyleri bir süreliğine kendime unutturmaya çalışarak hızlıca merdivenlerden çıkarak okula girdim ve dersimin olduğu kata çıkarken müdür yardımcısının topuklu ayakkabılarının sesini her yerden işitebiliyordum evet bu oydu, elinde dosyalarıyla odasına gidiyor olmalıydı, bir an yaptığımız her şeyi öğrenebileceği ve hanemize işlenebilecek azar ve disiplin cezaları aklıma gelince iliklerime kadar korku hissettim ve hızlı adımlarla sınıfa doğru gidip kapıyı açtım,  kapıyı açtığımda tüm gözler üzerimdeydi, fazla duraksamış olmalıyım ki Furkan bana yaklaşarak “Ali gelsene bizde Yeliz’i bekliyorduk” dedi, gözlerimi ondan çevirip sınıfa baktığım anda gerçektende Yeliz’in sınıfta olmadığını görüp korku dolu gözlerle Furkan’a bakarak “Y-yoksa o gelmeyecek mi?” diye sordum, Furkan elini omzuma koyarak “Merak etme daha demin aradık” dedi, meraklı gözlerle bakarak “E-e o kadınla konuşmuş mu?” diye sordum, diğerlerinin yanına geçerek “Evet konuşmuş ilk başta kabul etmemiş ancak sonradan işin ciddiyetinin farkına varınca kabul etmiş” dedi, diğerlerinin de gözlerine bakarak “Peki ne zaman gelecek?” diye sorduğumda Nuran söze karışarak “Şey aslında biz biran önce bu korkunç olaylardan kurtulmak için bir dahaki tenefüste çağırmayı düşündük” dedi ve haklıydı da bende hiç kimseye bir zarar gelmeden bitmesini istiyordum, onlara bakıp “En iyisini düşünmüşsünüz” dedim ve aklıma o sırada Didem’i bilgilendirmemiz gerektiği geldi,  diğerlerine bakıp “Didem’i unuttuk ,ona da haber vermeliyiz” dedim, o anda Vesile bana bakarak “Doğru diyorsun, hadi onun yanına gidelim” dedi ve hızlıca sınıftan çıktık,listeden hangi derste olduğuna baktıktan sonra sınıfına girdik,sınıfa girdiğimizde diğerlerinin bakışları üzerimizdeydi, Dideme bakarak “Gelebilir misin?” diye sordum tedirgin olduğu her haliyle belliydi başıyla onayladıktan sonra sırasından kalkarak yanımıza geldi, koridora çıktıktan sonra ilerlemeye başladık, bir süre yürüdükten sonra bize bakarak “Ne oldu? Umarım kötü bir şey yoktur” dedi, onu biraz rahatlatmak adına ona bakıp “Yok şuan her şey yolunda seni bilgilendirmek için çağırdık” dediğimde başını kaldırarak “Yoksa kadın hakkında mı?” diye sordu ona bakarak “Evet” dedim ve konuşmaya başladım “Furkanlar daha demin Yeliz’i aradılar,biraz güçlüklede olsa kadını ikna edebilmiş ve bir dahaki tenefüs buraya gelecekmiş, zil çaldığında okul kapısında buluşalım diyecektim” anlattıklarım bittikten sonra Didem birazda olsa rahatlamıştı,ayrılıp sınıfımıza girdiğimizde sınıfta Yeliz’in olduğunu gördük,sırasında oturuyordu, ona bakarak “Okulu tarif ettin dimi? Yandaki okula gitmesin” dedim bana bakarak “Merak etme anlattım pek dinlemedi ama yolu kontrol ederiz yanlış okula gitmez” dedi, işte bu beni tedirgin etmişti.Bir süre sonra derse girdik,dersler aynı sıkıcılığındaydı ve tam uyuyacakken zil çaldı,zil çaldığında hızlıca toparlanıp aşağıya okul kapısının oraya gittik, buradan yol net görülebiliyordu, biraz bekledikten sonra Didem’in merdivenlerden indiğini gördüm yanımıza geldi ve bana bakarak “Geldi mi?” diye sordu ona bakıp gülümseyerek “Daha değil bekliyoruz” dedim ve beraber yolu izlemeye koyulduk, gelen giden yoktu bir süre daha bekledikten sonra yolda siyah bir örtüye bürünmüş kadını gördük Yeliz’e dönüp baktığımda bana dönerek “Bu o!” dedi,ancak dediğimde  çıkmıştı,kadın yandaki okula doğru hızlı adımlarla gitmeye başlamıştı,birden hızlanması dikkatimi çekmişti sanki birinden kaçıyor gibiydi,vakit kaybetmeden hızlıca kadına doğru koşmaya başlamıştık, kadının yanına kadar geldiğimizde nefes nefese kalmıştık,Yeliz kadına bakarak “Hünkar abla! Buradayız” diye bağırdı, kadın arkasını dönüp baktı ve “Siz neden buradasınız bende tam okulunuza geliyordum” dedi,Yeliz ona bakarak “Hünkar abla yanlış okula gidiyorsun,bizim okul şuradaki” dediğinde kadının yüzünde anlamsız bir dehşet oluşmuştu,iki adım geri geldikten sonra okula bakarken ağzından tek bir kelime çıktı “Eyvah!”…