Ben İris

1

Medya:İris CAVADZADE

Yıldıza basmayı ve yorum yapmayı unutmayalım💜

Bölüm ithafı SudenazUyank5 

Başladığınız tarihi ve saati buraya alalım🥂

Başlangıç 20/02/2021📅

İyi okumalar🌼

---------------------------------------------------------

Güneşin kızıllığı, gecenin karanlığında kaybolurken yemek vaktinin geldiğini anlamak çok da zor değildi. Asla kabul edilmeyeceğim, sığıntı gibi yaşadığım bu evin yemek masasında bile varlığım yok sayılırken yine de o masaya oturmak zorundaydım.

Adım seslerim yemek odasında duyulduğunda gözler tahmin edilebileceği gibi bana dönmedi. Yerime geçip oturduğumda masada başka bir bedenin varlığı dikkatimi çekti. Gözlerim önüme açılan servis tabağına inerken bir an önce bir şeyler atıştırıp sığınağıma bir diğer deyişle odama kaçmak istiyordum.

Büyük ablam ismi gibi evin prensesi olan Elmira, sessizliği her zamanki gibi bozan oldu.

"Faruk Bey evimize gelmeniz gerçekten bizi çok mutlu etti."

Demek abim Barkın'ın babamın yanındaki yerine oturacak kadar değerli olan adamın adı Faruk'du.

"Bu ziyaretten bende oldukça memnunum küçük hanım."

Gözlerimi adamdan uzaklaştırdım. Nergis Hanım bir misafire dik dik baktığımı görürse benim için hiç iyi şeyler olmazdı. Ona göre lanetliydim ben. Öyle ya laneti kendine bile zarar veren biriydim ben.

"Oğlunuz bize katılamayacak galiba."

Nergis Hanım'ın sorusuyla ablamın karın ağrısının nedeni belli olmuştu. Ne bekliyordum ki? Bir anda iyilik meleğine dönüşeceklerini mi? Ikisi de çok güzel yüzleri olan birer şeytandı benim nazarımda.

"Gecenin sonlarına doğru bize katılabileceğini söyledi. Malum işler biraz yoğun."

Babam sessizliğini korurken, Nergis Hanım gülümseyerek henüz sunuma başlanan yemeklere döndü. Ablamsa somurtmasını açıkça sergilemeyi tercih etti.

"Sen nasılsın Asrın?"

Küçük abim umursamaz bir tavırla başını kaldırdı.

"İyi."

Faruk Bey'i kısaca yanıtlayıp başını tekrar yemeğine çevirirken Nergis Hanım'ın ters bakışları kısa süreliğine onu buldu. Hemen ardından gülümsedi.

Oscar adayları görse bu performans karşısında adaylıklarından vazgeçerdi.

Diğerlerinin etlerinin servisi bittiğinde önüme yağsız makarna, yeşilliği bol bir salata ve yoğurt servis eden Gaye'ye teşekkür eden gözlerle cevap verdim. Dışarıdan nasıl görünüyordum bilmiyordum ama ne zaman böyle baksam Gaye sanki minnetimi hisseder gibi gülümsüyordu.

"Sizinle tanışıyor muyuz küçük hanım? Adınızı öğrenebilir miyim?"

Gözlerim Nergis Hanım'a kayarken gözlerini nefretle kıssada onaylar anlamda başını salladı. Sesimi duymaya tahammülü yoktu.

"Ben İris."

Gözleri kısıldı.

"Ben de Faruk. Sen bana Faruk Amca diyebilirsin ama."

Adamın gereksiz samimiyeti beni gererken dudaklarımı yukarı kıvırmayı denedim. Başaramadım.

Yeni bir soruyu bana yönlendirirken tek isteğim yemeğimi yiyip yok olmaktı.