The Sapphire Sky

Chapter 14

"I hereby declare that Roger Clian is proven guilty by the court with a case of murder. He will be sentenced to life imprisonment for the case of murder and attempted kidnapping under the Republic Act No. 7659." the judge hit the gavel. "This court is adjourned."

Masayang nagdiwang ang loob ko. After all that I went through, I finally gave my parents' death a justice. Masaya akong lumabas sa loob ng korte. I represented my self on the court since it is not illegal to do so. Wala akong kinuhang lawyer dahil gusto ko ako mismo ang makakuha ng hustisiya sa pagkamatay ng mga magulang ko.

I smiled widely as the police dragged Roger out. Can you believe that a your uncle is willing to kill all the member of your family just so your money and properties will go to him? A filthy man's hunger for power and money has always been scary.

Pinasalamatan ko ang mga nagging witness para sa kaso nila mama. I went out of the court.

I dialed Yua's number that she immediately answered. "Hello?"

"Busy ka?" tanong ko.

"Hindi naman. Bakit?"

Ngumiti ako ng malapad. "Guess what?"

"What?" natigilan siya ng ilang segundos. "Don't tell me? You won right?"

"Yes, I won." my voice is full of happiness.

Narinig kong tumili siya. "Oh my, I am so happy for you. Congrats."

"This calls for a celebration. Please tell the others for me." I heard her say okay before I ended the call.

Nang makapasok ako sa sasakyan at agad kong minaneho ang sasakyan papuntang law firm. Alex, Alicia, and I funded this firm by ourselves. The firm has been standing for over two years now.

When I got into my office I saw Adrien sitting on the sofa. Nagbabasa ito ng magazine na parang isang sopistikadong lalaki.

"Hoy." kinuha ko ang hawak niyang magazine. "Anong ginagawa mo rito?"

Ngumuso siya. "Makahoy ka naman parang kung sino." he leaned back on the sofa with his arms both at the back of his head. "I heard the news."

"Tsismoso." binasa ko ang laman ng magazine. "Saan mo ito nakuha?"

Adrien chuckled. "You won, huh. So are you planning to go back to kuya?"

"Pagkalipas ng dalawang taon iyan pa rin ang iniisip mo?" hindi makapaniwalang tanong ko sakaniya. "I bet he already found someone new."

"Paano kung wala pa?" hinanap ng mga mata ni Adrien ang mata ko. "Paano kung hinintay ka nga niya?"

I rolled my eyes on him. "The word is 'paano' kaya malabo iyan." huminga ako ng malalim. "Bakit ka nga ulit nandito ha? Wala ka bang gagawin ngayon?"

"Andito ako para mangulit." he coolly answered.

Ano pa nga ba ang bago?

Napabuntong hininga ako. "Parang hindi lang busy ang pagiging mayor ha?"

"Actually, marami pa akong gagawin ngayon." tumingin siya sa suot na relo. "Osiya aalis na ako."

Napailing-iling nalang ako. "Ewan ko talaga sa'yong lalaki ka. Alis na."

"Bye my lovely sister-in-law." aniya sabay flying kiss bago lumabas sa opisina.

Pagod akong napaupo sa swivel chair ko. I feel so drained after the final hearing. Parang natuyo lahat ng dugo ko sa pakikipaglaban sa hayop na iyon. Ipinikit ko ang mga mata ko.

Mayamaya ay narinig kong bumukas ang pinto ko. Iminulat ko ang aking mata at bumungad sa akin ang nakasimangot na mukha ni Alicia?

"What happened to you?" kunot nuo kong tanong.