De Zonnekoningin

1.6

Volgens Anna's moeder was het een traditie om is eerst persoonlijke zaken af te handelen voordat er praktische dingen werden besproken. Daarom begon moeders adviseur met het regelen van de begrafenis. Alle familieleden en vrienden van moeder en vader werden uitgenodigd en daarvoor werd de officiële begrafenis uitgesteld tot over drie weken. De begrafenis zou zich afspelen in de kerk naast het paleis, zodat haar kist altijd te bezoeken was voor ons.

De kroning zou een week erna in het paleis afspelen en daarvoor werden extra mensen uitgenodigd worden als politieke vrienden. Zoals de prins van Riats, het grote land achter Hukorië.

De adviseur van mijn moeder had een suggestie om naar haar paleis af te rijden en om daar gekroond te worden, maar het paleis van Hukorië was ongeveer een week reizen ter paard met bagage en door ruig terrein. Laat staan dat er in groepen gereisd moest worden, waardoor het nog langer zou duren. En haar vader was er sowieso op tegen om naar een vreemd paleis te gaan.

'Ik wilde tot aan de kroning nog wat afspraken maken,' zei de koning. Hij stond op en liep naar het bureau en pakte een leeg papiertje en inkt pen erbij. Hij gaf een gebaar dat ze moest komen en toen ze kwam, fluisterde hij iets in haar oor.

'Er zijn veel dingen die je nog moet leren. Je kan altijd bij mij terecht als je hulp nodig hebt. Omdat er zoveel te gebeuren staat, kunnen we tot aan je kroning samenwerken met Hukorië.'

Hij schreef wat willekeurig dingen op om het op een contract te laten lijken en ik krabbelde mijn handtekening aan de onderkant. Zoiets als hij voorstelde, het land delen, was strikt verboden, dus een echt contract ervan was verboden en strafbaar.

Toen werd erover gestapt naar anderen zaken. Nieuwe zaken en onafgemaakte zaken.

'We zullen beginnen met Hukorië,' zei haar adviseur.

'In de stad Meron is langere tijd een rebellie aanwezig. De politie heeft moeite om de stad onder controle te krijgen,' zei hij.

Ze wist van haar moeder dat dit een moeilijke zaak was, omdat het lastig was om de bevolking op één lijn te krijgen. Het ging economisch slecht in Meron doordat er geen graan niet wilde groeien. De boeren klaagde over een vervloeking en beschuldigde de Zwassianen in het dorp met gevechten en vernielingen aan toe.

'Is het leger al ingezet?' Vroeg haar vader.

'Dat wilde Maria niet, en je bent niet de verantwoordelijke voor de beslissing,' antwoordde hij.

'Wat is er gedaan om de rebellie in toom te houden?'

'We hebben de politie verdubbeld,' zei hij.

'Weten jullie wat de oorzaak is van het niet groeien van de gewassen?'

'De onderzoekers speculeren over een ziekte,' zei hij.

'Is het bij alle granen aanwezig?'

'Ja, mevrouw,' zei hij twijfelend.

'Is het mogelijk dat we Meron van een ander gewas voorzien? Aardappelen of wortels misschien?'

'Als u hun kan overtuigen is dat zeker mogelijk.'

De vader gaf een seintje naar zijn adviseur. Anna keek een beetje twijfelend om haar heen.

'Zijn er nog andere problemen in Hukorië?'

'Er is wat onenigheid tussen de adel mevrouw,' zei hij terug, 'maar dat kunnen we beter uitstellen tot na de begrafenis.'

De adviseur van papa ging verder met de andere problemen. Zwassië was op zijn geheel iets rustiger en gemoedelijker dan Hukorië, waardoor de dingen gauw werden besproken. De adviseurs gingen daarna de deur uit. Peter botste, opvallend genoeg net als de ziener tegen de deur aan.

Hij had zoals vaker gespiekt en dingen afgeluisterd, maar dat bracht Anna ook rust. Er was tenminste iemand anders dan haar vader die wist over de gebeurtenis met de ziener. De ogen waren nog steeds in haar geheugen gegrift.

'Het spijt me zo van daarnet,' zei hij tegen zijn dochter en hij gaf haar een knuffel.

Anna kon zien dat hij doorhad dat ze zich de hele tijd oncomfortabel had gevoeld. Jacob had waarschijnlijk liever ook niet dat z'n dochter tegen hem keerde of zich niet veilig voelde bij hem.

'Het gaat wel,' zei ze koeltjes.

'Ik ben er altijd voor je,' zei hij terug.

Hij probeerde zijn armen over haar heen te brengen, maar haar emoties waren geblokkeerd. Ze merkte dat ze geen tranen uit kon brengen en schaamde zich ervoor. Dit had een mooi moment kunnen zijn. 

Ik ben pas net erachter gekomen dat  al op 4 april de 8000 behaald moet worden; dus ik ga deze week wat meer publiceren voor de tweede mijlpaal sticker! Ik ben zelf al een heel eindje vooruit (bijna bij de 12.000) dus ik ga hard werken voor de derde mijlpijl ;o.