Ayçiçeği / +18 {Tamamlandı}

Ayçiçeği 1

Titreyen ayaklarımı durdurmaya çalışarak olduğum yerde oturuyordum.

Tedirginlik ile üvey aileme döndüm.

Onların umurunda bile değildim.

Zaten yıllarca onlar için hizmetçilik yaptıkdan sonra evlerinde rahat etmek için daha 17 yaşında olan beni zengin bir mafya adamına satmaya hazırlardı.

Ailem öldükten sonra yıllarca bu aileye hizmet ettikleri için çevik ailesi sırf kendi itibarları için ben büyütmeye karar verdileri.

Ama bana 1 yıl daha tahammül edemeyecekleri için en sonunda gözleri paraya doymamış bu insanlar beni bir mafya adamına satmaya karar verdiler.

Annem gibi uzun ve altın sarısı saçlarım ile daha rahat etmek için düzgünce topladım ve tekrardan titreyen ayaklarıma odaklandım.

Kafamı odanın kapısına çevirdim ve sessizce ayağı kalktım.

Sessiz adımlar ile odanın penceresine doğru yaklaştım.

Pencereyi sessizce tuttum ve açmaya çalıştım ama maalesef pencere kilitliydi.

Umutsuzca yerime geri döndüm ve oturup beklemeye başladım.

Tekrardan.

Korku ve endişe ile titrerken şu günün artık bitmesi için dua ediyordum.

Yavaşça kapı açıldı ve şu yabancı filmdeki korumalara benzeyen biri içeri girdi.

Onun arkasından içeri omuzları geniş, hoş bir vücudu olan, bakımlı bir yüz ile takım elbiseli biri girdi.

Olduğum yerde kaldım ve korku ile onu incelemeye başladım.

Gerçekten hoş bir kalıbı vardı.

Esmer bir teni, koyu kahverengi gözleri ve siyahın en koyu hali ile düz saçları vardı.

Saçları oldukça şık duruyordu.

Onla birlikte içeri giren koku burnuma ulaştığı an nedensizce içime bir ürperti girdi.

Koku oldukça sert ve rahatsız edici bir kokuydu.

"Ayçiçeği."

Soğuk ve ürkütücüydü.

Bakışları ve sesi insanın korkması gerektiğine işaretti.

Ağzımı açmadan korku ile bir adım geriye gittim.

Hiç bir şey söylemeden koyu kahverengi gözlerini onunkine göre çok açık olan kahverengi gözlerime dikti ve üzerime doğru gelmeye başladı.

O üzerime geldikce ben bir adım geri gidiyordum.

Bir kaç adım attıktan sonra oluğu yerde durdu ve "Artık bana aitsin. Şimdi uslu uslu aşağı in ve arabaya bin.'" dedi.

Dedikleri bir emir gibi kulaklarıma geldi.

Yapmak istemedim ama sanki yapmazsam dünyanın sonu gelecekmiş gibi bacaklarım istemsizce kapıya doğru ilerledi.

***

Birkaç saat süren yolculuğun ardından içinde bulunduğumuz siyah modern spor araba ormana doğru ilerleyen bir yola sapmıştı.

10 dakika boyunca bu yolda ilerledikten sonra ani bir şekilde yoldan çıkmıştık ve ormanda hiç yol olmayan bir tarafa doğru ilerliyorduk.

Arabaların yol dışında, orman içinde gezmesi yasaktı.

Yola sapmadan önce önümüzde duran kocaman tabela bunun altını çize çize belirtiyordu ama biz hiç kuralları dinlemeden ağaçların arasından ilerleyip gidiyorduk.