Działo się to za zasłoną nocy
We mgle, tuż po północy
Wszędzie leżała gruba śniegu pierzyna
A po niej kroczyła bosa dziewczyna
Z ostatniej zapałki unosił się szary dym
Ona starała się ogrzać choć oddechem swym
Lecz powoli jej stopy zamarzały na lodzie
Osóbka powoli poddawała się pogodzie
Osunęła się na zaspę i zamknęła oczy
Już do niej duch babci powoli kroczy
Zabiera wnuczkę w miejsce lepsze
Cieplejsze
Do nieba ją niesie
Ponad chmury wzniesie
CZYTASZ
Atramentowe myśli
RandomZbiór bezsensownych przemyśleń, wyżaleń, gwałtownych i zmiennych uczuć. Czasem pojawi się jakiś wiersz. Czasem śmieszna historia. Może coś co się tu znajduje cię zainspiruje? Może podzielasz moją opinię na niektóre sprawy? Od razu mówię, że nie wszy...
