Atramentowe myśli

22.12.20

Hej

Stało się dziś niemożliwe. Moja kochana klasa nareszcie dodała mnie na grupę klasową. Uznajmy, że to jest cud wigilijny, ponieważ naprawdę był z nim mocno powiązany. Albowiem chodzę do 8 klasy, więc kończę w tym roku szkołę. Przez to, że w ten ostatni rok chcieliśmy mieć wspólną Wigilię, uznaliśmy, że zrobimy niespodziankę wychowawczyni. A dokładniej klasa zaczęła głosować. W tym momencie przypomnieli sobie o mnie. 

I tak głównie dzięki mojemu koledze, który łaskawie napisał, żeby ktoś mnie dodał, zostałam przyłączona do grupy klasowej. Oczywiście każdy sobie zdawał sprawę, że tam mnie nie ma. Jednym z powodów jest pewna urocza historia sprzed roku.

Otóż jakimś cudem wychowawczyni naszej klasy dowiedziała się o czymś co pisali na tej grupie, a czego nie powinni(?). Tak naprawdę sama nie wiem. Oczywiście zaczęły się domysły kto pokazał  chat rodzicom.

I teraz zaczyna się najlepsze. Otóż wszystkie dziewczyny zamknęły się w łazience, żeby po chwili zadać mi to przewidywane pytanie:

"[moje imię] czy twoi rodzice przeczytali naszą rozmowę i naskarżyli wychowawcy??". I byłoby to tylko normalne, logiczne pytanie, gdyby... nie ten cały cyrk. Oprócz posiedzenia w toalecie, postanowiły mi zrobić przedstawienie i każda po kolei powiedzieć jedno słowo. Naprawdę nie jesteśmy w zerówce. Mogły się nie wysilać i po prostu spytać.

Kolejna sprawa, że gdy już im wytłumaczyłam, że nie, moi rodzice nie czytają moich rozmów, a potem przypomniałam, że mnie nawet nie ma na tej grupie, one mi nie wierzyły. Albo miały to gdzieś, bo to im dalej nie przeszkodziło kontynuować przesłuchania. Naprawdę, im się wydawało, że lepiej wiedzą, czy moi rodzice przeglądają mi messengera. No ludzie

Ja rozumiem, mam kontrolę rodzicielską na telefonie. Rozumiem, że zdają sobie sprawę, że w niektórych kwestiach są lekko nadopiekuńczy. Ale nie, nie czytają moich rozmów...

Tak więc przez 15 minut kłóciły się ze mną, że moi rodzice przeglądają mój telefon. I jeszcze dowiedziały się tego "z pewnych źródeł".