- 1 -

3K 47 3
                                    

Sıkıcı okulumda, sıradan sınıfımda, lanet sırama kafamı dayamış çıkış zilinin çalmasını bekliyorum. Ne bitmez biyoloji dersiymiş ya, son 7 dakika... son 5... 4... çantamı toplamaya başladım. 3... defterim, kalemim, silgim hepsini çantanın boş yerlerine tıkıştırdım. 2... ve o hasta karının bana bakıp sınıfın ortasında azarlaması. 1...

- Gece?!

- Efendim?

- Acelen mi var kızım neden toplandın?

Gerçekten salak mıydı bu karı?

- Zil sadece 1 dakika sonra çalıcak.

- 1 dakikada 1 soru hatta, 2 soru çözülür Gece. Çıkar kitabını!

Ciddi miydi gerçekten? Zilin çalmasına 30 saniyeden az kalmış benden kitabımı çıkarmamı bekliyo... beklesin o zaman sabaha kadar vakti var sikimde değil.

- Eee Gece hadi bekliyorum.

Hiçbir şey demedim sadece o buruşmuş yüzüne baktım ve kalkıp zil çalmadan 5 saniye önce sınıfı terk ettim. Yarın okula geldiğimde disiplin kuruluyla bakışıyo olucam büyük ihtimal ama banane ki umrumda değil.

Okulun koridorlarında çıkış kapısına doğru yürürken sarsıldım ama baya sarsıldım kendimi yerde buldum bi tane aptalın biri bana tepemden bakıyo salak heralde...

- Az yavaş ol ya.

- Önüne bakmayan sensin?

- Bana çarpıp yere düşürdüğüne göre sen de pek önüne bakmıyomuşsun anlaşılan.

- tamam, özür dilerim.

Bu kadar kısa sürede özür dileyeceğini düşünmemiştim ama uzatmak istemedim bir an önce eve gidip bir şeyler yiyip film ya da dizi izlemek istiyordum.

- peki, sorun değil.

Ayağa kalktım kızın yüzüne bile bakmadan yoluma devam edicektim ki;

- Ben Luna.

- Eee?

- Bilmek istersin diye düşündüm.

- beni yere düşürdün özür diledin ben de özrünü kabul ettim... bu kadar, yani niye ismini merak ediyim ki?

- bilmiyorum, sadece öyle... boşver ya

- Peki ben de Gece.

- biliyorum.

- nerden?

- hiç...

- tamam seni sorgulamıycam bir an önce eve gitmek istiyorum gidebilir miyim?

- tabi, meşgul ettiğim için özür dilerim.

- sen böyle her yaptığın hata için özür mü diliyosun?

- yani evet çoğunlukla.

- bence bu huyundan vazgeçmelisin, sadece bi tavsiye... görüşürüz.

- görüşürüz...

Sonunda okuldan çıkmış eve varmış kapının önünde çantamın içinde anahtarımı arıyorum ama bulamıyorum. Kendi kendime farkında olmadan söylenmeye başladım. "bi anahtar en fazla nerde olabilir ki?"

- burda.

Korkmuştum olduğum yerden sıçradım ve arkamı döndüm sesi tanıdık gelmişti ve evet oydu her boka özür dileyen kız.

- senin burda ne işin var?

- sen gittiğinde anahtarın yerdeydi, ben de sana anahtarını getirdim.

- getirdiğini görebiliyorum ama evime kadar takip etmek yerine yolda seslenip verebilirdin.

- evini merak etmiştim.

- sebep?

- özür dilerim...

- yine mi özür diliyosun?

- alışkanlık.

- acilen bırakmalısın.

- bırakmaya çalışıcam.

- tamam. Şimdi anahtarımı verip burdan gider misin?

- peki al.

- teşekkür ederim.

- rica ederim.

Hala orda dikilip bana bakmaya devam ediyordu.

- hoşçakal?

- görüşürüz.

Hala hala hala orda dikilip bana bakmaya devam ediyorudu fazla sinirimi bozmaya başlamıştı artık.

- eee?

- ne eee?

- daha ne kadar burda dikiliceksin? Git artık.

- peki görüşürüz.

- bay bay...

Aradan bir iki saat falan geçmişti ve ben sadece yatağımda uzanıp cips yiyip dizi izledim hala öyle yapmaya devam etmek istiyordum ama annem eve yarım saat sonra gelmiş olucaktı o yüzden daha fazla oyalanmadan ortalığı toplamam gerekiyodu. Yatağımı topladım etraftaki cips ambalajlarını çöpe attım evin diğer yerlerindeki dağınıklıkları topladım ve annemin gelene kadar telefon da falan takıldım.

Zil çaldı, kapıyı açtım annem içeri girdi çantasını bi kenara koydu ceketini astı ve bana döndü.

- Okul nasıldı bugün?

- hiç güzel değildi.

- nedenn?

- şu bizim salak biyolojici var ya o işte sanırım yarın uzaklaştırma alıcam.

- konu ne güzelim?

- dersin bimesine 4 - 5 dakika kala toplandım son 30 saniye kala benden kitabımı çıkarmamı istedi ben de suratına bi baktım sonra zil çalmadan çıktım gittim.

- bu kadar mı?

- Evet.

- eğer ki yarın uzaklaştırma alıcak olursan ben gelirim bir şeyler yaparım tamam mı?

- teşekkür ederim.

- annen bu günler için var tatlım.

Gerçekten annem de olmasa beni kimsenin bulamıycağı bi yere kaçıp gidebilirdim...

- ha bide anne.

- söyle canım.

- bugün bi kız bana çarptı kendimi yerde buldum benden özür diledi kabul ettim ismini sormadan bana ismini söyledi düştüğüm yerde çantamdan anahtarım da düşmüş yolda beni durdurup vermek yerine evime kadar takip edip anahtarı kapının önünde vermeyi tercih etti verdikten sonra bi 5 dakika boyunca bana baktı ve gitti.

- adı neymiş?

- Luna.

- sana takık bir kız sadece çok kafana takma seninle uğraşmak istiyo.

- ha bide her boka özür diliyo.

- ne güzel kavga olmaz işte.

- ama çok sinir bozucu...

- hadi hadi tamam ben yemek yapmaya gidiyorum sen takıl.

- peki.

KAR TANESİ  |  G×GHikayelerin yaşadığı yer. Şimdi keşfedin