Benim Omegam~Tododeku~

ꨄ︎8ꨄ︎

Midoriya;

Uzun bir yolculuğun ardından sonunda Shoto'nun babasının evine gelmiştik ve kahretsinki yağmur başlamıştı ve hava buz gibiydi bu yüzden donuyordum buna takılmamaya çalışarak saray gibi olan eve girdik.

Ev gerçekten dev gibiydi ben bunu düşünürken karşıma iri yapılı ama gerçekten iri olan biri geldi sanırım Shoto'nun babasıydı ben adama bön bön bakmaya devam ederken Shoto konuştu;

"Meraba baba!"Sesi gerçekten sertti ve ben bile korkmuştum.

Adam bana döndü ve sırıtarak;

"Meraba İzuku ben Shoto'nun babasıyım."dedi.

"M-meraba efendim."

Ben konuştuktan sonra Shoto içeri geçti bende onu takip ettim içeri geçtik Shoto hala sinirli duruyordu ve bir anda konuşmaya başladı;

"Onu yolla istemiyorum."

"Ama gerçekten önemli bir iş adamı ve oğluda senin gibi gay"

"Oo birileri özellikle gay in ne olduğunu öğrenmiş."

"Shoto alayı bırak ve beni ciddiye al bak çocuk her koşulda seni kabul ediyo İzuku'yu bırakmana gerek yok sadece üçünüz olsanızda olur."

"Sana asla dedim!"

"Bak iş arkadaşım sadece bir torun istiyor tamam mı?!Bu yüzden şimdi dediğimi yapacaksın!!"Shoto'nun babası son söylediğinde çok sesli bağırdı ve bu korkmama yol açtı sonra devam etti;

"O zaman ayrışacaksın Shoto ve arkadaşaımın oğluyla bir çocuk yapacalsınız bana başka çare bırakmadın Shoto!"ben olayları anlamaya çalışıyodum ayrımak çocuk bunlar neyden bahsediyordu!

"Hayır dedim!"

Shoto'nun babası burun kemiklerini sıktı ve tekrar konuşmaya başladı;

"Biliyormusın İzuku Shoto seni sadece becermek için yanında tutuyor eğer onun için bir sefer bile düzgün yapamazsan seni kenara atar."

"Ne İzuku yalan söylüyor ona inanmıyorsun deil mi?"

Bana bağırıp duruyolardı ve karnım yine ağrımaya başlamıştı kurdumda korkuyordu ve birden ağlamaya başladım babasının ne imâ etmek istedğini anlamıştım benden ne istendiğini anlamıştım Shoto babasıyla bağrışırken apzımdan istemeden bir hıçgırıkık çıktı ve Shoto bana döndü.

Ben delicesine ağrıyan karnımı tutarken bir yandanda hıçkıra hıçkıra ağlıyordum Shoto yanıma geldi ve bana sarıldı sanırım kurdumun acı çektiğini anlamıştıki konuşmaya başladı;

"Tamam meleğim üzülme asla senden başkasıyla evlenmiycem ve senden başkasıyla olmuycam artık ağlama."dedi  ama benim ağlamam kesilmiyordu içim rahatlamıştı ama hala karnım delicesine ağrıyordu ve bi anda etraf kararamaya başladı ve sonrasını hatırlamıyorum.

BÖLÜM SONU~
KEYİFLİ OKUMALAR SEVİLİYORSUNUZ~