Louis:
Nadat Niall heeft opgehangen klinkt er een pling van mijn telefoon.
Ik zucht en open de chat met Niall.
Ierse Gek: Je gaat wel mee;)
Ik rol mijn ogen en typ terug.
U: Uhm, ik kan me goed herinneren dat ik nee gezegd heb.
Ierse Gek: Oh, maar ik kan me herinneren dat ik voor jou ja heb gezegd.
U: Niall!
Ierse Gek: Luister lou, je gaat gewoon mee je houd toch van schaatsen?
U: Ja, okay.
Ierse Gek: Yes!
U: Hoe laat dan?
Ierse Gek: Ik kom je morgen om twaalf uur s'middags ophalen.
U: Sure.
Ierse Gek: Okay bye tot morgen.
U: Bye bye
Ik zet mijn telefoon uit en staar verveelt voor me uit.
Misschien moet ik mijn schaatsen van zolder halen.
Ik loop de trap op en zucht vermoeiend als ik zie hoeveel dozen er staan.
Langzaam kijk ik rond en zie dan een doos met schaatsen erop staan.
'Nou als ze daar niet in zitten dan geef ik op.' Mompel ik in mezelf.
Ik ga op een oude stoel staan en rijk naar de doos.
'Waarom heeft mam me zo klein gemaakt.' Zucht ik en ga op de toppen van mijn tenen staan.
'Yes!' Roep ik als ik de doos heb.
Ik haal mijn witte kunstschaatsen eruit en kijk er vol trots aan.
Gelukkig passen ze nog.
Langzaam loop ik terug naar beneden en doe de schaatsten in een plastic tas voor morgen.
_
