Louis:
'En wat nou als ik hem niet tegen kom?' Zeur ik terwijl ik mijn beschermers op het gras leg.
'Dan kom je hem niet tegen.' Ik zucht.
'Maar Niall, mijn voeten doen fucking veel pijn met deze schaatsen. Die blaren zijn er niet op een magische manier weg gegaan.'
'Maar jij bent wel op een magische manier verliefd geworden. Dus kom op het ijs op.'
'Verliefd?! Waar heb je het over? Hij is gewoon echt heel erg knap en aardig.'
Niall kijkt me met een opgetrokken wenkbrauw aan.
'Ja, echt niet verliefd.' Mompelt hij.
We staan op het ijs en schaatsen een beetje rond.
'Hij komt niet he?' Zeg ik zachtjes en teleurstellend.
'Hey kom op lou, er zijn vast nog heel veel andere leuke jongens op de wereld. Wat nou als we vanavond uit gaan!'
Ik schud mijn hoofd en schaats naar de oever.
'Het spijt me Niall, ik ben niet in de mood.' Zeg ik en trek mijn beschermers aan.
Niall komt er ook aan en maakt de auto open.
Ik ga op de achterbank zitten en leuk tegen het glas een met mijn wang.
Niall gaat achter het stuur zitten.
'Maar wat nou als hij precies volgend jaar op valentijnsdag terug komt?'
'Misschie heeft hij al een vriendin of vriendje.'
'Ja, en dan ga je een vreemde naar huis dragen.'
Ik zucht en kijk naar de sneeuw die begint te vallen.
'Sorry lou.'
'Het is al goed rijd maar naar huis.'
_
