Louis:
Na een tijdje laat hij los en houd hij me weer met twee armen vast.
'Beter?' Vraag ik maar hij schud zijn hood.
'Je haar is lekker zacht dus ik heb er doorheen geaaid niet goed gedaan.'
Ik kijk nep boos en woel dan ook door zijn bruine krullen heen.
'Zo, nu zit jou haar ook slecht.' Zeg ik en hij grijnst naar me.
Hij zet zijn ene voet een stuk naar achteren en gaat hij leunt op zijn voorste been.
'Nee,' Zeg ik zachtjes.
Hij grijnst naar me.
'Niet doen.' Zeg ik streng.
Voor ik het weet begint hij weer te rennen en grijp ik in zijn nek weer stevig vast.
Hij grijnst ondeugend naar me en ik bijt op mijn lip maar wat ik ook probeer mijn glimlach valt er gewoon doorheen.
Na een tijdje loopt hij weer en laat ik me weer rustig in zijn armen vallen.
'Je bent klein.' Zegt hij zachtjes.
'Je moet me maar eens in Amerika zien daar ben ik een stuk groter.'
'Maar daar wonen gewoon dwergen.' Zegt hij.
Uiteindelijk komen we aan bij mijn voordeur.
'Moet ik je naar binnen dragen baby?' Ik smelt hij moet me echt zo vaker noemen.
'Ja.' Zeg ik droog.
Ik haal de sleutel van het huis uit mij jaszak en steek hem er onhandig in.
De deur gaat open en de jongen loopt naar binnen.
Hij legt me neer op de bank en ik trek mijn schaatsen uit.
_
