All over the world

Μαρία - Μάξιμος (1)

Τελευταία μέρα ελευθερίας. Από αύριο πρέπει να πηγαίνει στην εταιρεία. Δεν μπορούσε να το πιστέψει ότι έχει περάσει ένας μήνας από τότε που ήρθε στην Ισπανία. Σαν χτες θυμάται να αποχαιρετά τους γονείς της στο αεροδρόμιο και να προσγειώνεται στη Μαδρίτη.

Αφού τελείωσε το υποχρεωτικό μάθημα που έπρεπε να παρακολουθήσει, αποφάσισε να κάνει μία βόλτα στην πόλη. Μπορεί να ήταν ήδη έναν μήνα στη Μαδρίτη αλλά δεν έχει δει πολύ την πόλη λόγω των μαθημάτων και των εργασιών που είχε. Έτσι, σήμερα η μέρα είναι αφιερωμένη στην Ισπανία. Ευτυχώς ξέρει να μιλάει άπταιστα ισπανικά και δεν έχει θέμα επικοινωνίας. Αυτός εξάλλου ήταν και ένας λόγος παραπάνω που επέλεξε να έρθει στην Ισπανία.

Περπάταγε στην Γκραν Βία όταν άκουσε ένα φρενάρισμα δίπλα της. Ξαφνιάστηκε και έκανε αυθόρμητα δύο βήματα πίσω.

Ο οδηγός του μαύρου αυτοκινήτου έβρισε μέσα από τα δόντια του και κατέβασε το παράθυρο για να δει την κοπέλα. 

<Πρόσεχε που πηγαίνεις. Παραλίγο να σε πατήσω.> είπε αυστηρά και με τέλεια ισπανική προφορά. 

<Εγώ προσέχω. Άλλος είναι ο επικίνδυνος μου φαίνεται.> είπε η Μαρία χαμηλόφωνα στα ελληνικά, αλλά δυστυχώς για αυτή ο όμορφος οδηγός την άκουσε. 

<Τι να σου πω κοπέλα μου. Δεν είμαι εγώ αυτός που πήγε να περάσει με κόκκινο.> της είπε και αυτός στα ελληνικά ξαφνιάζοντας την.

Δεν είχε καταλάβει ότι θα πέρναγε με κόκκινο. Εκείνη την ώρα της είχε έρθει email με τις οδηγίες για την αυριανή μέρα και το διάβαζε. Επίσης δεν περίμενε ότι πήγε να πέσει πάνω σε αυτοκίνητο Έλληνα. Όσο καιρό ήταν στην Ισπανία δεν είχε συναντήσει κανέναν από την ίδια χώρα με εκείνη, και της έκανε εντύπωση που βρήκε κάποιον έστω και με αυτόν τον τρόπο. 

Δεν πρόλαβε να απαντήσει στον οδηγό. Πάτησε τέρμα το γκάζι και χάθηκε από το οπτικό της πεδίο μέσα σε δευτερόλεπτα.

Αποφάσισε να μην σκεφτεί άλλο το γεγονός ότι παραλίγο να την χτυπήσει αυτοκίνητο, και συνέχισε την βόλτα της προσεκτικά. Δεν θα άφηνε τίποτα και κανέναν να της χαλάσει αυτή τη μέρα. 

Γύρισε στο διαμέρισμα της κατά τις 7 το απόγευμα. Στις 8 είχε κανονίσει με μία συμφοιτήτρια της να βγει για μία μπίρα για να γιορτάσουν την έναρξη της πρακτικής τους άσκησης. 

Η Pilar χτύπησε το κουδούνι της Μαρίας ακριβώς στις 8 και ξεκίνησαν για το στέκι τους. Ήταν ένα πολύ όμορφο μέρος με απαλή μουσική. Σε καμία από τις δύο δεν άρεσε η ηχορύπανση που επικρατεί στα περισσότερα μπαρ, οπότε αυτό το μαγαζί ήταν η καλύτερη επιλογή τους.