ရှုမဝသောသရက်ခြံကျယ်ကြီးထဲတွင် များစွာသောလမ်းအသွယ်သွယ်ကို နှစ်ယောက်အတူလျှောက်လာပြီးသည့်နောက် မွန်းတည့်ချိန်ရောက်ရှိနေပြီဖြစ်သည်။ တစ်ယောက်လက်တစ်ယောက်တွဲထားသည်မှာ ခိုင်မြဲခြင်းတွေအသွင်ဆောင်သလို...အပြုံးတွေကလည်းအသက်ဝင်လှသည်။
"Kit...ဟိုမှာကြည့်"
Singညွှန်ရာကိုကြည့်လိုက်သောအခါ သစ်ပင်ကြီးတစ်ပင်
ကြီးမားသောအရွက်ဖားဖားကြီးတွေနှင့် ထည်ဝါနေသည်မှအပ အခြားအပွင့်အသီးတွေမတွေ့ရ။ သို့ပေမယ့်လှပသည်။ စိမ်းလန်းသည်။ အမြင်တင့်သည်။
"P အဲ့တာဘာအပင်လဲ?"
"ကိုယ်မသိဘူး။"
"ဟမ် Pကဘာလို့မသိတာလဲ သိလို့ပြတာမဟုတ်ဘူးလား"
"မသိဘူး...နာမည်ကတော့ဘာလဲမသိပေမယ့်ဒီသစ်ပင်လေးကရိုးရှင်းတယ်။အသီးအပွင့်တွေမရှိပေမယ့် ကြည့်လိုက်တာနဲ့ခံစားမှုတစ်မျိုးပေးတယ် kit ကောအဲ့လိုမခံစားရဘူးလား"
"အင်း...အထီးကျန်စရာမကောင်းဘူးလား အခြားအပင်တွေနဲ့ရောမနေပဲတစ်ပင်တည်းဆိုတော့"
"အရင်ကတော့အထီးကျန်စရာကောင်းရင်ကောင်းလိမ့်မယ် ခုတော့အထီးကျန်စရာမကောင်းတော့ဘူး"
"ဘာလို့လဲ"
"မင်းနဲ့ကိုယ် သူနဲ့သူငယ်ချင်းလုပ်လိုက်မယ်လေ"
သူငယ်ချင်းလုပ်ကြမယ်လို့ပြောသူကို krist စိုက်ကြည့်နေမိသည်။ ဒီလူကြီးကဒီလိုလည်းကလေးဆန်တာပဲလား။
"အိုကေလေ... ခုချိန်ကစပြီးသူနဲ့သူငယ်ချင်းလုပ်ကြမယ်...လာ"
Krist သစ်ပင်ကြီးဆီsingကိုဆွဲခေါ်သွားသည်။
"သူနဲ့သူငယ်ချင်းဖြစ်ကြောင်းအမှတ်အသားလုပ်ကြမယ်လေ"
"အမှတ်အသား...?"
"အင်း"
Krist သူဆောင်ထားသည့်အိပ်ဆောင်ဓားလေးကိုထုတ်လိုက်သည်။ အရင်တစ်ခါNinလူတွေနှောင့်ယှက်သည်ထဲကထိုဓားလေးကိုသူဆောင်ထားခဲ့ခြင်းဖြစ်သည်။
Kristဓားလေးကိုထုတ်၍ သစ်ပင်ပင်စည်နား၌လက်ကလေးအုပ်၍တစ်ခုခုထွင်းနေသည်။ အုပ်ထားသည်ကိုမရမကဘက်ပေါင်းစုံမှလိုက်ကြည့်နေသည်မှာsingပင်ဖြစ်သည်။
YOU ARE READING
နှလုံးသား၌တည်စေသော်{ႏွလုံးသား၌တည္ေစေသာ္}
Fanfiction#Unicode မေတ္တာဆဲလ်တွေဖြင့် ဖွဲ့စည်းထားသည့်နှလုံးသား၌သာ စစ်မှန်သောချစ်ခြင်းတရားတို့ ခိုအောင်းလိမ့်မည်။ နှလုံးသား၌တည်စေသော်~~~ #Zawgyi ေမတၱာဆဲလ္ေတြျဖင့္ ဖြဲ႕စည္းထားသည့္ႏွလုံးသား၌သာ စစ္မွန္ေသာခ်စ္ျခင္းတရားတို႔ ခိုေအာင္းလိမ့္မည္။ ႏွလုံးသား၌တည္ေစေသာ္~...
