25

1K 94 55
                                    

Felix'ten

Gelen yüksek sesle arkama döndüm. Chan'ın bedeni öylece yerde yatıyordu. Gözlerimi büyütüp korkuyla yanına çömeldim. Onu sarsarken ne kadar kötü bir halde olduğunu yeni fark ediyordum. Kalbime derin bir ağrı saplandı, bencil ve kötü biri gibi hissettim. Öyleydim de.

Kantindekiler başımıza toplanmış ve güçlü birkaç kişi onu kaldırıp revire taşımışlardı. Yanlarından ayrılmayın revire girdim, düşmenin hızıyla bir yerine zarar gelmiş olma ihtimali vardı.

Revirdeki hemşire dikkatli bir şekilde işini yaparken ben ve bizim çocuklar endişeyle neler olacağını izliyorduk.

"Chan son günlerde nasıl?" Sustum, bilmiyordum. Son günlerde onun yanında değildim.

Seungmin öne çıkıp konuştu,

"Gerçekten kötü bir haldeydi. Çok fazla sorunu olduğunu ve her şeyin berbat bir halde olduğunu söylüyordu. Zaten İnsomnia, uyuyamıyor." Hemşire yavaşça kafa salladı,

"Çok uzun süre uykusuz kalmış ve bu bedenine ciddi derecede zarar vermiş. Büyük bir hastaneye gidip serum takmalısınız ve en az 24 saatlik uykuya ihtiyacı var. Hastanedekiler bunu halleder. Ayrıca en kısa sürede bir psikolog randevusu almalı. Şimdi okulumuza en yakın hastaneden bir ambulans çağıracağım, yanında sadece bir kişi gidebilir."

Hepsinin içini büyük bir endişe kapladı, Chan'ın sağlığı da hiç iyi değildi. Hemşire telefonunu alıp çıktığında birbirlerine bakıyorlardı.

"En akıllınız benim, ben gideceğim." Seungmin konuştuğunda Changbin koluna vurdu,

"Saçmalama, en olgun ve mantıklınız benim. Asıl ben gideceğim."

Hepsi bu tür şeyler söyleyerek tartışırken Felix kalın sesi ve ciddi yüz ifadesiyle konuştu,

"Ben gideceğim, kimse aksini iddia etmesin."

-----

Bunu da atıp kaçıyorum hadi bb <3 devamında günün devamını yazacağım bir süre düz devam edip geri textinge geçerim~

Kısa çünkü böyle istedim muah :3

I'm yours -chanlix- (√)Hikayelerin yaşadığı yer. Şimdi keşfedin