I'm yours -chanlix- (√)

35 [Final.]

Chan'dan.

Hep beraber evimde toplanmış ve olayların yola girmesini kutluyorduk. Felix'le aramız nihayet iyiydi, ikimiz de zor zamanlar geçirsek dahi artık beraberdik.

Elbette aramızdaki ilişki değişmişti ama bu değişim iyi yöndeydi. Koltukta oturmuş ellerimizde abur cuburlarla açtığım romantik komediyi izliyorduk. Bu bizim için iyi bir kutlama şekliydi.

Minho hafifçe öksürüp odağı kendine topladı ve konuşmaya başladı.

"Jisung aşkım söylüyorum-"

"Biz sevgiliyiz." Minho cümlesine devam edecekken Jisung hızlıca konuşmuş ve evde bağıra bağıra koşmaya başlamıştı. Biz ona 'mal mısın?' bakışlarımızı atarken Minho'da bizi pataklamakla meşguldü. Şaşırmamıştık çünkü fazlasıyla belliydi.

"Biz de Seungmin'le soda içmiş bulunduk, öhm sevgiliyiz yani." Bu sefer hepimiz gözlerimizi büyütüp Hyunjin'e bakmıştık. İşte bu şaşırtıcıydı. Herkes Seungmin'e sorgulayıcı bakışlar attığında Seungmin konuşmaya başladı.

"Sodama hap atıp beynimi çeldi-" Hepimiz kahkaha atarken Hyunjin kendini yere atıp 'kimse beni sevmiyor' diye zırlamaya başlamıştı. Changbin o sırada ayağını Hyunjin'in kafasına uzatıp vurmaya çalışmış ve daha sonra yüksek desibelde bir kahkahayla gülmeye devam etmişti. Şakayla karışık olarak iki çifti de tebrik edip filme geri döndüğümüzde Felix kafasını göğsüme koyup tişörtümün ucuyla oynamaya başlamıştı.

"Ne oldu bebeğim?"

"Uykum geldi." O kadar şirindi ki dayanamayıp yanaklarını sıktım ve kafa salladım.

"Çocuklar ne yapıyorsanız yapın ama evi çok dağıtmayın ve ses çıkarmayın yoksa sikeri- pardon uyarırım sizi. Boş odalarda falan uyuyun aman banane ne yaptığınızdan." Elimi 'amaan' anlamında sallayıp Felix'le beraber odama çıkmaya başlamıştım.

Yatağa girdiğimizde hemen bana sarılıp sırnaşmaya başlamıştı. Son zamanlarda tam anlamıyla bebek gibiydi ve bu halleri çok şirindi. Birbirimizi çok özlemiştik ve o cidden değişmişti. Ben de değişmiştim aynı zamanda, sorunları konuşarak halletmeye çalışıyordum ve öfkeme sahip çıkmak için uğraşıyordum. İkimizde hatalı olduğumuz yönlerimizi değiştirmiştik.

"Chan, seni çok seviyorum. Tekrardan özür dilerim."

"Artık özür dileme bebeğim, her şey yolunda. Ben de seni çok seviyorum. Ayrıca seni üzdüğüm ve kötü düşüncelerle boğuşmana neden olduğum için özür dilerim."

Dudağıma kısa bir öpücük bırakıp gülmüştü ve bende gülümseyerek saçlarını okşamaya başlamıştım.

Her şey yolundaydı. Grubumuz mükemmeldi ve çiftler birbirini çok seviyordu. Hiçbirimiz tam anlamıyla ciddi insanlar olmasak da sevgilerimiz son derece ciddiydi.

Ve biz şüphesiz en tuhaf çifttik, bunu herkes biliyordu.

---------

Zırlıyorum😭😭😭

Bu fice sadece saçmalamak için başlamıştım ve yayınlayacağımı da düşünmüyordum. Ani bir kararla 'zaten okunmaz.' diye yayınladım. Aklımda bir olay örgüsü, kaos ya da final fikri yoktu. Sadece saçmalayacaktım ama okunmalar artınca ve kitap sevilmeye başlayınca kitaba önem vermeye başladım. Olay örgüsüne, kaosa ve finale karar verdim. Cidden her bölümünü severek ve içime sinerek yazdığım için hiç final yapmak istemiyordum ama uzatmak da istemedim.

Hyunmin ve Minsung çifti de sevgili ama kitap Chanlix olduğu için fazla ayrıntıya girmedim.

Ayrıca artık yaşları büyük olduğu için -üniversitenin son senesindeler- aileleri izin vermese de ilişkilerinde bir şey değişmiyor. Aileleri de bunu bildikleri için pek karışmıyorlar.

Umarım beğenmişsinizdir. Okunmalar, oylar ve yorumlar için de teşekkür ederim. Sizleri çok seviyorum <3

Eğer aklınızda bir soru varsa hiç çekinmeden sorabilirsiniz.

Son olarak, bu kitap sayesinde tanıştığım minik bebeğimi de es geçemeyeceğim. SquirtleSeung seni seviyorum, iyi tanışmışız<3

Kendinize iyi bakın ve hep mutlu kalın~