I'm yours -chanlix- (√)

27

Hafif hareketlenmelerle Felix gözlerini açtı ve önce Chan'a sonra da saate baktı. Kendisi de uyuya kalmıştı ve yaklaşık 6 saat geçmişti.

Chan yavaş yavaş uyanıyordu, ortalama 12 saattir uyuyordu ama doktor bir gün boyunca uyumasını en sağlıklı olan olduğunu söylemişti.

Chan gözlerini açıp etrafta gezdirdi ve Felix'i görünce kaşları yukarı kalktı. Etrafta hızla bakışlarını gezdirip kalkmak için doğruldu. Felix onu durdurup konuştu.

"Hey, hâlâ tam olarak iyileşmedin. Uyumaya devam etmelisin. Bir sorun varsa doktoru çağırabilirim."

"Neler oluyor? Ben neden burdayım baş ucumda niye sen varsın?"

Felix derin bir nefes alıp olanları kısaca özet geçti ve Chan yavaş yavaş bir şeyler hatırladı.

"Anladım, gidebilirsin. Keşke çocuklardan birine söyleseydin, sen kalmak zorunda değildin."

"Onlar da istedi ama ben ısrar ettim."

Chan alayla gülüp kafa salladı ve ayağa kalkmaya çalıştı. Birkaç saniye içinde kafasını tutup tökezlediğinde Felix hemen kolunu tutup onu yatağa oturttu.

"Sana dinlenmelisin demiştim, inat etme."

"Doktorla konuşmak istiyorum." Felix kafa salladı ve doktoru çağırdı.

"Doktor bey, şu anda çıkabilir miyim? Yeterince dinlendim."

Doktor elindeki kâğıtlara baktı ve gözlüklerini düzeltti.

"Biraz daha dinlenmeniz iyi olur fakat yeterli olduğunu düşünüyorsanız gidebilirsiniz."

"Teşekkürler." Doktor kafasını sallayıp çıkınca Felix endişeyle ona baktı.

"Gidecek misin?"

"Evet." Chan cevabını verip telefonunu çıkardı ve çocuklara gelmeleriyle alakalı kısa bir mesaj attı.

Çocuklar ellerinde birkaç parça giysi ve gerekli eşyalarla gelmiş, büyük bir gürültüyle odaya giriş yapmışlardı. Seungmin onları susmaları için azarlarken hepsi farklı şeyler söyleyip duruyorlardı.

Chan bu hallerine güldü ve eşyaları alıp odadaki küçük lavaboya girdi. Kısa sürede temiz üstleri giyip saçlarını düzeltirken çocuklar içeride Felix'le konuşuyordu.

"Ben hazırım, gidelim hadi. Changbin, çıkış işlemlerini başlattınız mı?"

"Ben hallettim." Minho tek kaşını kaldırıp havalı bir ses tonuyla konuşunca Jisung ona sırnaşmaya başlamıştı bile. Jeongin onlara iğrenmiş bakışlarını yollarken Chan kafasını sallayıp teşekkür etmişti.

Odadan çıktıklarında Felix öylece duruyordu. Chan o orada değilmiş gibi davranmıştı, sanki görünmezdi. Çocuklar onunla konuşmuş ve hatalı olduğunu bastırarak söylemişlerdi, yine de ikisinin arasına müdahale etmek istemiyorlardı.

Onlar öylece giderken Felix yaklaşık on beş dakika öylece kalmış, daha sonra miskin adımlarla hastaneyi terk etmişti.

Aralarındaki bu durumdan kesinlikle nefret etmişti.

-----

Bir tane daha bölüm attım, bakarsınız♡ Ve 4k olmuşuz, teşekkürler🥺💓💗💞💖💘✨