I'm yours -chanlix- (√)

12

"Felix gelme demiştim" Chan sesindeki acıyı belli etmemeye çalışarak konuşsa da belli oluyordu. Fena dayak yemişti. Felix canını acıtmamaya özen göstererek onu itti ve içeri girdi.

"Eşek herif biraz kendine hakim olmayı öğren, kaçabilirdik ama dayak yemeyi seçtin."

"Bebeğim gurur meselesi bu neden kaçayım"

"Başlarım gururuna ağzın yüzün dağıldı gururun ne anlamı kaldı?"

"Kafiyeli, şair olmaya ne dersin"

"Değiştirme konuyu"

Chan gülümseyip koltuğa oturduğunda Felix yerini bildiği pansuman eşyalarını aldı ve Chan'ın yanına oturdu.

"Chan cidden salaksın, yüzünü yıkayıp oturursan tabi canın acır"

Chan bebek gibi dudak büzdüğünde Felix azarlamayı bıraktı ve pansumanı yapmaya başladı.

"Ben özür dilerim, benim yüzümden oldu"

"Bizim bir suçumuz yok"

Felix pansumanı bitirmiş yara bantlarını yapıştırırken Chan da Felix'in önünde güçsüz görünmemek için kendini sıkıyordu. Tabi Felix bunun farkındaydı, işi bitince eşyaları sehpaya bırakıp ona baktı.

"Seni seviyorum"

Chan ilk beklemediği için şaşkınlıkla gözlerini büyütse de ardından gülümseyip 'ben de seni seviyorum' demişti. Böyle romantik anları çok nadir yaşadıkları için ikiside şu an ne yapmaları gerektiğini bilmiyordu.

Felix telefonunu açıp saate baktığında çoktan 20.37 olduğunu fark etmişti.

"Yemek yiyip uyuyalım, olur mu?"

"Beraber mi uyuyacağız?" Chan'ın heyecanla sorduğu soruya Felix minik bir tebessümle kafa sallamıştı.

Sonrasında Felix yemek yapmak üzere mutfağa gitmiş, Chan ise telefonuyla uğraşmaya başlamıştı.

Felix yaptığı çorba, ramyeon ve kimchiyi masaya koyduktan sonra yavaşça Chan'a seslendi.

"Chan, gel de yemek ye"

Bir karşılık alamayınca bir kaç kez daha seslendi ama yine ses yoktu, yanına gittiğinde uyuya kaldığını görmüştü.

"Sevgilim uyan hadi, yemek yemelisin"

"Çok yorgunum Lix, uyuyalım" Felix'in kolundan tutup yanına çektiğinde Felix de yanına yatmıştı. Ama vazgeçmeye niyeti de yoktu, o kadar uğraşıp yemek yaptıysa önce onları yiyip sonra uyuyacaklardı.

Binbir uğraş sonrasında Chan kendini nasıl olduğunu anlamadığı bir şekilde sofrada yemek yerken bulmuştu, Felix ise memnun bir şekilde kendi tabağındaki şeyleri yiyordu.

"Wow, çok güzel olmuş her şey. Ellerine sağlık~"

"Afiyet olsun, daha iyi misin?"

"Hmhm"

Felix izin vermek istemese de Chan kabul etmemiş ve beraber mutfağı toplamışlardı, işleri bittiğinde Chan ofladı ve Felix'e baktı.

"Uykum kaçtı."

"Sarılarak uyursak tekrar gelir bence"

Chan kıkırdayıp kafa salladığında beraber odasına gitmişlerdi.

"Bunlarla yatamazsın ben üst vereyim" Felix sevgilisinin dediği şeye kafa sallamış ve giysi vermesini beklemişti. Chan'ın uzattığı ve kendisine büyük geleceğini düşündüğü tişört ve eşofmanı aldığında oflayıp konuştu.

"Bunlar çok büyük"

"Bence sen çok küçüksün" Felix dudak büzdüğünde Chan dudağına küçük bir öpücük kondurmuştu.

Ardından ise giyinip yatağa girmiş, birbirlerine sarılmış bir şekilde konuşuyorlardı. Bulundukları pozisyondan ikisi de memnundu çünkü sarılarak yatmayalı uzun süre olmuştu.

"Bence bunu daha sık yapmalıyız"

"Bence de" Felix esneyip kafa salladığında Chan saçlarının arasına bir öpücük kondurmuştu.

"İyi geceler bebeğim"

"İyi geceler~"

---------

Ehehehheheheheh