Hoofdstuk negentien

1.9K 195 45
                                    

Opgedragen aan een geweldige lieve meid die proeflezer is van dit verhaal :)

Hoofdstuk negentien

 

Hij keek me licht geërgerd aan en keek even naar Marko, om vervolgens terug naar mij te kijken.

‘Ik zeg het je wel een andere keer, als er minder oren aan het luisteren zijn.’

Ik knikte instemmend en richtte me tot mijn boterhammen.

Even viel er een ongemakkelijke stilte aan onze tafel, die Marko besloot te doorbreken.

‘Ik wil zo graag het spel The Sims 4 hebben! Maar het kost te veel geld,’ begon hij erg random het gesprek.

‘Weet je wat ik niet begrijp? Dat al mijn soortgenoten zo verslaafd zijn aan gamen. Er bestaat ook zoiets als naar buiten gaan en met vrienden rond hangen,’ zie Roan en nam een hap van zijn boterham.

Ietwat beledigd keek Marko hem aan en schudde er even zijn hoofd bij.

‘Je kan ook sociaal doen door met vrienden te gamen,’ bracht hij er tegenin en Roan reageerde al grinnikend.

‘Zoek gewoon een leven.’

Ik keek van Marko naar Roan en terug. Dit ging uitlopen tot een ruzie, vreesde ik.

‘Weet je, Roan. Misschien moet jij hoognodig eens een leven zoeken in de plaats het dorp hier te terroriseren met je zo gezegde vrienden,’ zei hij uitdagend en Roan liep rood aan van woede.

Hij stond bruusk op waardoor zijn stoel met een klap op de grond belandde.

Daardoor viel er weer een stilte en keek iedereen Roan zijn kant op.

Dat de aandacht compleet op hem gevestigd was, deerde hem echter niet en hij boog zich over de tafel naar Marko toe die angstig voor zich uitkeek.

Zijn uitdagende blik was compleet verdwenen.

‘Als je nog één keer zoiets zegt, zal ik je eens de betekenis laten zien van “terroriseren”. Begrepen?’

Marko knikte hevig en slikte even.

Op dat moment kwam meneer Dirks de ruimte binnen gestapt.

O oh.

Zijn ogen gleden door de ruimte om uiteindelijk Roan recht in de ogen aan te kijken.

‘Ah, Roan! Jou had ik niet meer verwacht!’ zei hij verbaasd om vervolgens te zeggen: ‘Wil je me even volgen naar mijn kantoor?’

Roan knikte en schonk Marko nog even een vuile blik alvorens hij meneer Dirks volgde.

Marko ging even met zijn hand over zijn voorhoofd, om zijn zo gezegde angstzweet weg te vegen.

‘Hij is echt niet normaal!’ zei hij hoofdschuddend en nam een potje yoghurt bij de hand.

‘Bwa, valt wel mee. Hij heeft ook zijn goede kanten,’ ging ik er lichtjes tegenin.

‘Oh ja? Ik ken enkel zijn slechte kanten,’ snoof hij betweterig.

‘Wist je dat hij ooit iemand bedreigd heeft met een mes? Zijn buurjongen om precies te zijn! Een voorbijganger was net op tijd, of hij had misschien wel zijn keel open gesneden. Het zou me echt niets verbazen als er een moordenaar achter deze jongen schuil ging.’

Mijn mond viel open door mijn enorme verbaasdheid.

Was dit echt gebeurd of zat Marko nu te bluffen?

En nog een betere vraag: was Roan wel wie ik dacht dat hij was?

---------------------------------------------------------

Oeh la laaaaa :o Is dit werkelijk waar? Of zat Marko te liegen?

En wie weet kennen we allemaal Roan niet zo goed... Hoewel, ik ken hem door en door aangezien ik hem verzonnen heb ;) Mhuhahahah!

Ook heb ik even een random vraagje voor jullie: Zolas de meesten van jullie onderhand wel weten teken ik graag. Hebben jullie misschien een idee wat ik kan tekenen?

Het mag vanalles zijn!

Bloemen, dieren, eten, voorwerpen, personen, beroemdheden bv...

Maar GEEN gebouwen of landschappen :o Dat is iets te moeilijk x)

Oh en ik teken ook geen One direction leden, sorryyy :( Niet dat ik iets tegen One Direction heb, maar ik teken liever mensen waar ik echt fan van ben zoals de sexy Joseph Morgan (profielfoto)

Love on wheels (ON HOLD)Waar verhalen tot leven komen. Ontdek het nu