Selam :)
Yazmayı seviyorum
HanKeri de seviyorum
İkisini birleştirince ne çıktı bakalım ?
Bu benim Wattpadde yayınladığım ilk hikaye.
Hande Doğandemir ve Kerem Bürsin hikayesidir.
Olaylar tamamen benim kurgum.
Güneşi Beklerkenin bitiminin ardından gerçekleşen olaylar anlatılmaktadır.
Hikayeyi okuyunca yorum yaparsanız çok sevinirim :)
Şimdi arkanıza yaslanın ve bölümün tadını çıkarın.
Bu arada Twitter : HanKer İs Back (@Tozmavi_)
*****
Hiç , bir insan doluyken eksik hisseder mi ? Ya da eksikken dolu....
Elimdeki kahve fincanıyla salona giriyorum.Acımsı kokusu bir anda odayı kaplıyor.
Seviyorum bu tadı , iyi geliyor bana. Hele yorulduktan sonra.
Saate baktığımda 11 oluğunu fark ediyorum. Pencereden duvara çarpan güneş ışıkları odayı aydınlatıyor.Kahvemden bir yudum alıp repo gününün mutluluğunu yaşıyorum.
Dinlenmeye ihtiyacım var hele bunları yaşadıktan sonra...
Sevmeyi seviyorum, sevilmeyi de ama doğru insanı hala bulamadığımı biliyorum.Okandan ayrıldıktan sonra bunları düşünmek için çokça zamanım olmuştu. Biliyorum doğru insanı bulamadım. Ama bulmak için çabalamıyorum , herşeyi oluruna bırakıyorum.
Aslında bu sıralarda bunları düşünmek için pek vaktim olmuyor. İşime bakıyorum , yanımdakilere...
Racon iyi geliyor bana , vaktimin çoğu setlerde geçiyor. Tabi bundan şikayetçi olduğumda söylenemez.
Elimdeki biten kahveye bakıyorum. Ne ara bitti ?
Güzel şeyleri yaşarken çok hızlı geçiyor zaman. Kimin zaman ayak uyduramıyorum.
Kahve fincanını mutfak masasına bırakıp salona geri dönüyorum.Sonra koltuktaki yerimi alıyorum. Sessizliği bozmak adına elim televizyon kumandasına kayıyor. Sıradan bir kanal açıp izlemeye başlıyorum.
''İyisin tabi
Sen sevildin , ben bekledim rahat tabi.
Bir varmışım bir yokmuşum
Ne güzel dimi
Mehtap gibi''
Çalan telefona bakıyorum. İsim yazmıyor ama sanki numara tanıdık. Kimin telefon numarasıydı ki bu ?
Telefonun ısrarcı çalışları üzerine açıyorum.
''Alo''
''Selam'' Bir dakika. Beni küçücük bir ses bu kadar heyecanlandıramaz , yıpratamaz , tekrar ve tekrar kıramaz...
''Hande , oradamısın ?'' Keremin sesi tekrardan kulaklarıma doluyor.
''E-efendim'' Sus Hande. Heyecanlanmaman lazım. Ama 1 yıldır sadece 3 kere görüştük. O da bütün Güneşi Beklerken ekibi buluştu diye....
''Nasılsın ?'' İnadına yapıyor olmalı. Sabrımı deniyor kesin. Onun o hayran olduğum sesini duyduktan sonra iyi olabileceğimi mi düşünüyor ?
'' İyiyim sen ? ''
''İyi'' Bir süre oluşan sessizliği bozan Kerem oluyor.
''Racon nasıl gidiyor ?'' Beni bunun için mi aramıştı ? Adım gibi tanıyordum onu , birşeyler geveliyordu.
