Battaniye'm/ Texting

Rezil

Çıkış zili çalınca "Eve gidince mesaj atacağım." dedim ve hocanın sınıftan çıkmasıyla koşarak sınıftan çıktım.

"Lan koşma!" diye bağıran Atiye'yi takmadan koşmaya devam ettim. 

Birini çarpıp yere düşmem ile "Lan yeter, yeter! Bir insan nasıl okulda üç kez düşebilir! Bıktım ya, bıktım! Direkt yer olayım ben. Böyle zemin olayım. Siz de ben de rahat edeyim. Bu ne kardeşim! Artık bezdim! Düşeceksem de bir maaş bağlayın, tüm okulda düşerek zemini temizledim! Yeter ya!" diye bağırdım. 

"Sakin ol. Daha zeminleşmedin." diye konuşan sesin üzerine kafamı hiddetle yukarı kaldırdım. Karşımda bana bakarak gülen Baturay'a "Bugün iyi rezil oldum, değil mi?" diye sordum.

"Biraz öyle oldu." deyince ayağa kalktım ve üstümü başımı silkeledim. 

"Bugün fazlasıyla düşünce anlık sinir krizi geçirdim. Bunu aklından çıkarmalısın." dedim. 

"Unuttum bile." demesi ile gülümsedim. 

"Büyük ihtimalle biliyorsun ama ben Baturay." dedi ve elini uzattı. 

"Şey nereden bilebilirim? Hiçbir şey bilmiyorum. Nasıl bileyim?" diye sordum.

"Hani bugün bana beden hocasının gönderdiği formu getirdin." deyince "Tabii ki adını biliyordum. Sanırım ben düştüğüm yerde beynimi bıraktım. Bir anlığına unuttum." dedim. 

"Senin adını da benim mi tahmin etmem gerekiyor?" diye sordu. 

"Ha doğru." dedim ve elini tutup "Adım Kumru." dedim.

"Farklı bir isimmiş." deyince "Seninki de öyle." dedim.

Birisi sırtıma sertçe çarpınca Baturay'a doğru düştüm. Baturay beni sıkıca tuttu, böylece bir daha düşmeyecektim. 

Baturay ile aramdaki mesafe çok azdı, bu gözlerimi bu kadar büyük ilk açışımdı.

"Şey pardon arkadaşla şakalaşırken yanlışıkla çarptık." dedi Atiye. Timuçin ile gülerek giderken aklıma onlara bunu ödeteceğimi yazdım. 

"Tuttuğun için teşekkürler ve görüşürüz." dedim ve kaçtım. 

"Görüşürüz!" diye arkamdan seslenirken utançtan yanakların kıpkırmızı oldu.