Battaniye'm/ Texting

Zafer

Top tam filenin yanına doğru düşünce olabildiğince hızlı koştum ve basit ama yumuşak bir vuruşla topu filenin hemen diğer tarafına düşürdüm.

Selim gelip topa karşılık veremeyince İbrahim Hoca zafer düdüğünü çaldı.

Galibiyetin verdiği sevinçle "İşte böyle adamı şaşkına çevirirler. Sen kimsin de bana rakip çıkıyorsun? Böyle kaybedersin koçum!" dedim.

Etraftaki herkes bana tuhafça bakarken "Bir an fazla hırslandım. Kusura bakma." dedim

Selim "Sorun değil." deyince elimi uzattım ve "İyi oyundu. Gerçekten güzel oynuyorsun." dedim.

Elimi tuttu ve "Senin kadar iyi olmasa da bir şeyler biliyorum." dedi.

Elimi çekerken "Kendini hiç kötüleme. Fazlasıyla zorlayıcı bir maçtı. Ayrıca aldığımız sayılar oldukça yakın." dedim.

"Gençler ikinizden de çok ümitliyim. Maçınız profesyonellerin maçları kadar heyecanlıydı." dedi İbrahim Hoca.

Maç öyle bir çekişmeli geçmişti ki İbrahim Hoca öğle arası yetişmediği için şu anki derslerimizin hocalarından izin almıştı.

"Teşekkürler hocam." dedim.

"Birazdan dersiniz biter. O zamana kadar dinlenin. Bende nöbetçi öğrencilere şu fileleri kaldırmaları gerektiğini söyleyeyim." dedi İbrahim Hoca ve yanımızdan ayrıldı. 

Selim ile banka oturduğumuzda suyumun hepsini içtim. Selim benim yerime suyu başından aşağı dökmüştü. 

Sohbet başlamayınca futbol sahasına baktım. Baturayların dersi bedendi. O yüzden futbola devam ediyorlardı. 

Telefonumu çıkarıp Baturay ile olan konuşmaya girdim. En son benim mesajıma karşılık "Günaydın balım." yazmıştı.

Bana balım demişti. Kalbim eriyecek. Hatta erimeye bile başlamış olabilir. 

"Futbol sever misin?" diye soran Selim'e "İzlemesini seviyorum. Aslında güreş hariç tüm sporları izlemeyi seviyorum." dedim.

"Neden güreş hariç?" diye sorunca "Onca adamın o şekilde giyinerek dövüştüklerini görmeyi tercih etmiyorum." dedim.

"Anladım." deyince ortamda bir sessizlik oluştu.

"İstersen ders başlamadan geri okul formalarını giyelim. Benim için sorun yok da şuradaki gerzekler fazla rahatsız edici bakıyor." dedi.

Bana daha doğrusu bacaklarıma bakan şerefsizleri görünce "Bence de gitmek iyi olacak." dedim. 

Beraber ayağa kalkıp yürümeye başlamıştık ki Baturay'ın "Kumru!" diye bağırdığını duydum.