-Mizuki 6 yaşında-
Baba: BU ÇOCUĞUN SÜREKLİ BOŞ BOŞ BAKMASININ DA, HERKESE KARŞI SOĞUK VE DUYGUSUZ GİBİ DAVRANMASININDA, HEPSİ SENİN SUÇUN!
Anne: KES SESİNİ APTAL, BU ÇOCUK AYNI SANA BENZİYOR SENİN GİBİ GEREKSİZ!
Baba: BANA SESİNİ YÜKSELTMEYE NASIL CÜRET EDERSİN?! BUNLARIN HEPSİ MİZUKİ YÜZÜNDEN DEĞİL Mİ?! ONUN YÜZÜNDEN SANA BİR GÜVEN GELDİ!
Anne: O GARİP ÇOCUĞUN BANA GÜVEN VERDİĞİ DÜŞÜNCESİNİ HEMEN AKLINDAN SİL SENİ APTAL! HİÇBİRİNİZE İHTİYACIM YOK!
Mizuki: Anne.. Baba..? N-neden kavga ediyorsunuz?
Baba: KES SESİNİ APTAL VELET BU KADAR GARİP OLMASAYDIN BU AİLEYE BUNLAR OLMAYACAKTI!
Mizuki: ...
Anne: BELKİDE DOĞMAMIŞ OLMAN BİLE BİZİM İÇİN DAHA İYİ OLACAKTI!
Mizuki: DAHA AİLEM BİLE NORMAL OLAMAZKEN BENDEN NORMAL OLMAMI NASIL BEKLERSİNİZ?!
Baba: BİTTİ ARTIK BU LANET EVDE İKİNİZEDE KATLANAMAYACAĞIM! YURİ, AYRILIYORUZ.
Geçmişten bir part olduğu için kısa ikinci bölüm gelecek.
ŞİMDİ OKUDUĞUN
Sonsuza Kadar / Todoroki x Oc Fanfiction
FanfictionSadece bir kişinin, yıllarca geçmeyen terkedilme acısını ve yalnızlığı geçireceğini kim bilebilirdi ki?
