Sonsuza Kadar / Todoroki x Oc Fanfiction

Two 💎

-Şimdiki Zaman-

Mizuki: Biz çıkıyoruz teyze.

Akira: Tamam kuzum kendinize dikkat edin lütfen.

Naomi: Tamam, görüşürüz.

-Ortaokuldaydık ve herşey normal gidiyordu. Teyzem kardeşimle bana küçüklüğümüzden beri bakıyordu ve bundan bir kere bile şikayet etmedi çünkü kendi isteğiyle bizi almıştı.

Çocukluk arkadaşım olan Haru ile aynı okula gidiyorduk. Okulda popülerdi ve genellikle etrafı kızlarla doluydu ama Haru onlarla ilgilenmek yerine beni yalnız bırakmıyordu. Küçüklük travmalarımın birazını unutmama yardımcı oldu o olmasa ne yapardım bilmiyorum.

Naomi: Bak geliyor seninki.

Mizuki: Seninki?

Naomi: Anladın sen onu. Ben sınıfa geçiyorum sende konuşman bitince gelirsin.

Mizuki: Tamam, dikkatli git.

Haru: Günaydın Mizuki-Chan!

Mizuki: Günaydın Haru.

Haru: Birkez olsun beni gördüğünde gülümseyemez misin?

Mizuki: Bunun sana özel olmadığını biliyorsun. Gülümsemek yada gülümsemek elimde olan birşey değil.

Haru: Aslında öyle. Bence deneyebilirsin.

Mizuki: Gülümsemek tercihim değil. Yaşadıklarımdan sonra artık nasıl gülümseneceğini hatırladığımı sanmıyorum.

Haru: Sorun yok ne olursa olsun ben yanındayım ve bunu aşmana yardım edeceğim.

Mizuki: Teşekkür ederim Haru, çok iyi bir arkadaşsın.

Haru: Arkadaşın olmak çok hoş.. rica ederim.

Mizuki: Sen arkadaşlarının yanına git onları yalnız bıraktın bende zaten sınıfa gideceğim Naomi yalnız kaldı.

Haru: Sen varken onlarla takılmak tercihim değil ama madem sınıfa gidiyorsun, peki. Teneffüste yanında olacağım birlikte yemek yeriz olur mu?

Mizuki: Naomi'de geliyor değil mi?

Haru: Evet,tabi. Onu unutamayız.

Mizuki: Pekala, sonra görüşürüz.

Haru: Birkere gülümsesen?

Mizuki: Haru.

Haru: Tamam anladım görüşürüz.

-Sınıfta-

Naomi: Sonunda geldin. Bitti mi flörtleşmeniz?

Mizuki: Ah, kes sesini. O sadece arkadaşım bunu biliyorsun.

Naomi: Sen öyle diyorsan..