SAVİOR [Taegikook]

4. bölüm

Yoongi normal uyandığı saatten  biraz daha önce uyanmıştı. Penceresinin kenarına oturmuş aydınlanmamış sokağa bakıyordu. Gökyüzünden yansıyan ay ışığı odasını aydınlatıyor ve güzel bi ortam oluşturuyordu.

Düşünüyordu annesini, babasını onları kaybettiği yangını
Sonra ona sahip çıkan amcasını ve eşini. Amcasının eşini onun yüzünden kaybetmesini. Eski okulunda yaşadıklarını ,herşeyi düşünüyordu.

Sonra aklına dün gördüğü iki genç geldi. Onu kurtaran adeta yardımına koşan iki kurtarıcıyı hatırladı. Yüzünde bir tebessüm oluştu. Onlara karşı duyduğu hisler de bir farklılık sezmişti elbette fakat bunu minnet duygusuna bağlayıp geçiştirdi. O ilk görüşte aşka inanan birisi değildi özellikle birden fazla kişiye aşık olmaya inanan birisi hiç değildi.(büyük konuşma bro)

Hem şuan çözmesi gereken o kadar sorun,problem varken birde aşık olamazdı. Yoona göre aşk bir çeşit işkence yöntemiydi.seversiniz, sevilmezsiniz ve acı çekersiniz
Ama insanlar sanki mazoşistcesine tekrar tekrar bu acıyı yaşarlar.her seferinde üzülür, kırılır ama yine onlara tekrar acı çektirecek birisine aşık olurlar. Fakat olan yine onlara olur.

Dış kapının şiddetle kapanmasıyla yerinden sıçradı. Saate baktığında yediyi gösteriyordu. Yüksek ihtimalle amcası yine zil zurna sarhoş olmuş bir şekilde eve gelmişti. Amcası eşini kaybettikten sonra neredeyse hiç ayık olmamıştı. Sanki o iyi kalpli, merhametli adam gitti onun yerine korkunç bir yaratık gelmişti. Bir insanı kaybetmek bu kadar değiştirir miydi birisini? Evet değiştirirdi. Eğer o kişiye deli gibi aşıksanız değiştirirdi.

"YOONGİ NERDESİN LAN"(koreliler lan der mi bilmem ama benim ficimde der ULEYN)

Yoongi yerinden kalktı ve derin bir nefes aldı. Bu sabah kavga istemiyordu. Yengesi kendisi yüzünden öldüğü için amcası ne dese susuyor ve kabul ediyordu. Her gün en az bir saat amcasıyla onu sen öldürdün adlı tartışmaya girer tartışma amcasının koltukta sızmasıyla son bulurdu. Onun için bu olaya artık monotonlaşmıştı.

Salona gittiğinde ayakta bile zor duran amcası ona sinirli gözlerle bakıyordu. Aşk böyle bir duyguydu işte sevdiğin kişi için diğer bir sevdiğinden nefret ettirebilecek kadar güçlü ve tehlikeli bir duygu.

Amcası ağır adımlarla ilerleyerek yoongini tam önünde durdu. Sarhoş nefesi yüzüne geliyor ve midesini bulandırıyordu."senin yüzünden herşey senin yüzünden ablam senin yüzünden öldü karım senin yüzünden öldü sırada kim var ha ben mi? SÖYLESENE SIRADA KİM VAR" Amcasının dediği gibi yoongi de onların ölümüne kendisinin sebep olduğunu düşünüyordu. Fakat o cezasını çekmişti. Yıllar boyunca üzülmüş,ağlamış ve tanrıdan kendisini affetmesi için dua etmişti. Ama anlaşılan tanrı onun dualarını kabul etmemişti.

Amcasının kolundan tutup"amca sarhoşsun kendine gelince konuşalım" amcası sertçe kolunu elinden kurtarıp onu geriye doğru itti"AYIK OLUNCA NE OLUCAK MI?, BEN AYIK OLUNCA ONLAR GERİ GELECEK Mİ?

"HİÇ BİR BOK OLMAYACAK HİÇ BİR ŞEY DEĞİŞNEYECEK  AMA SEN SİKİK HERİF BUNU BANA HER TANRININ GÜNÜ HATIRLATMAKTAN VAZGEÇMEYECEKSİN DEĞİL Mİ?

artık sinirli olan sadece amcası değildi. Yoongi de bıkmıştı artık her gün olan kavgalardan, bağırışmalardan o sesiz biri değildi. Sakin,saf veya güçsüz değildi. Yaşadıkları onu bu hale getirmişti.  umursamaz birisi olmuştu. Yaşadığı acıları herşeyin önüne koyup sadece onlar için üzülmüştü.
Yalnızca ölen ailesi için ağlarken yaşayan bir ölü haline gelen kendisi için neredeyse hiç bir şey yapamamıştı.

Amcası yoongi'nin bağırmasıyla daha da sinirlenip ona tokat attı"sen bu evde olduğum sürece hergün her dakika hatırlatacağım" yoon kızaran yanağını tutarken sarhoş adam kendisini salonda ki kanepeye bıraktı. Bir kaç dakika sonrada sızıp kaldı.