Gözlerim kapanıyor usul usul .
Omuzlarıma ağır geliyor başım.
Direnmiyorum bu gün gözlerim kapanıyor ,
sanki bir daha hiç açılmayacakmışcasına .
Konuşmak anlamsız,gözler pırıltısını yitirmiş bi çare!
Yitiriyorum gülüşlerimi , umutlarımı, duygular anlamsızlaşıyor yavaş yavaş.
Yok olmaya yüz tutmuş bir ben ve yok olmuş bir hayat var şimdi tam karşımda .
Kurtarmaya bile çabalamıyorum,
yok olan hayatımın ardından bir damla yaş süzülüyor gözlerimden firar etmiş bir mahkum gibi umut ve korku dolu .
ŞİMDİ OKUDUĞUN
YÜREĞiMDEN FISILTILAR
PoetryHadi bir şiir molası... Bazen kimselere anlatamadığımız şeyleri birkaç satıra sığdırmaya çalışırız . Kendinizi anlatırsınız yazarken , kendi içinize yönelirsiniz , bazen yaşananları yazarız bazen de yaşamış gibi yaparız ama hissederek yazarız . Şiir...
