Son demlerindeyim hayatın,
Sensizliğin son çıkmazında,
Karanlığın en sapa ücrasında
Kimsesiz ......
Sensizim...!
Kokun karışmış yok oluşun soğukluğuna .
Tenin gibi başka kalplere yar olmuş kokunda .
Başka eller tutar, başka gözlere bakar olmuş.
Sen artık benim kimsesizliğin olmuşsun....
Sözlerin yabancılaşmış,bana bakan gözlerin gibi.
Êl kokar olmuşsun!!!
kokun bulaşmış ihanetin soğuk nefesine .
Bir ölüm gibi yavaş yavaş öldürmüşsün sen beni!
ŞİMDİ OKUDUĞUN
YÜREĞiMDEN FISILTILAR
PoesíaHadi bir şiir molası... Bazen kimselere anlatamadığımız şeyleri birkaç satıra sığdırmaya çalışırız . Kendinizi anlatırsınız yazarken , kendi içinize yönelirsiniz , bazen yaşananları yazarız bazen de yaşamış gibi yaparız ama hissederek yazarız . Şiir...
