One-shoty Haikyuu || Yaoi Shipy

👀 Is it normal? 👀

Tym razem żaden ship
Z resztą sami zobaczycie 👁👄👁
--

No one pov.

Mały chłopiec o brązowych włosach, oraz oczach w tym samym kolorze zawsze czuł, że odstaje od reszty. Na początku tego nie rozumiał, próbował zbyć to uczucie. Ukrywał je przed sobą i innymi, chcąc dopasować się do reszty, nie chciał być inny.

Zaczynając grę w siatkówkę choć przez chwilę mógł zapomnieć o tym dziwnym uczuciu, przez tę chwilę na boisku czuł się w pewien sposób wolny.
Jednak w chwilach, kiedy siedział sam, nachodziły go różne myśli. Chciał zrozumieć dlaczego odpycha go od dziewczynek, a chłopcy wydają mu się uroczy. Aczkolwiek zostawiał to samemu sobie do debaty, zbyt bardzo wstydził się zapytać o to kogoś innego, nawet własnego brata.

Gdy robił się coraz starszy, zaczął jedynie rozumieć to, że jego uczucia nie są normalne. Wnioskował to przez reakcję rodziców, gdy dwóch chłopców pocałowało się w filmie, a oni z obrzydzeniem szybko zmienili kanał w telewizorze. Patrząc na nacisk względem posiadania dziewczyny, próbował ukryć jego nietypowe odczucia. Miał nadzieję, że mu przejdzie, jednak z czasem wywnioskował, że tak nie będzie.

Potrafił więc leżeć w łóżku, nie mogąc zasnąć, zastanawiając się dlaczego przytrafiło się to akurat jemu. Nie wiedział.

Po osiągnięciu wieku 14 lat, po prostu przestał o tym myśleć, zaakceptował to. Teraz już wiedział, że jest gejem i nic na to poradzić nie mógł. Zdawał sobie sprawę, że głowienie się nad tym nic mu nie da, zostaje mu już tylko z tym żyć. Jednak bywały te gorsze dni, kiedy znów czuł, że jednak jest nienormalny. I taki właśnie moment przyszedł, gdy miał już trochę ponad 15 lat.

Atsumu pov.

Mając nadzieję na dobry dzień, wstałem z łóżka i przeciągnąłem się. Byłem dzisiaj sam w domu i mogłem go leniwie spędzić, a taka wizja wydawała się bardzo zachęcająca. Zaplanowałem na dzień dzisiejszy totalnie nic, oprócz leżenia na kanapie i oglądania durnych seriali. Normalnie 'Samu byłby zły, że nie robię nic produktywnego, jednak tym razem wyszedł gdzieś ze znajomymi na cały dzień.

Powolnie wyszedłem ze swojego pokoju i udałem się do kuchni żeby coś zjeść. W lodówce znalazłem wczorajsze sushi, które postanowiłem zjeść. Wyjąłem plastikowe pudełko, w którym się znajdowały i usiadłem przy stole kuchennym. Nieśpiesznie jadłem śniadanie i przeglądałem instagrama. Prócz niezbyt interesujących mnie postów, nie znalazłem nic ciekawego. Wyłączyłem więc aplikację, a potem zamknąłem telefon.

Po zjedzeniu i wyrzuceniu opakowania, ruszyłem w stronę salonu, aby rozpocząć zaplanowany przeze mnie maraton seriali.

- time skip -

W przerwie między odcinkami postanowiłem znów poprzeglądać social media. Duża ilość przewijanych postów pokazywała szczęśliwe pary, które na zdjęciu tuliły się, lub całowały. Z każdym kolejnym takim zdjęciem czułem się coraz bardziej niekomfortowo.

Powodem nie była sama para, a to, że wiedziałem, iż to jest coś czego nigdy nie doświadczę. Bycia normalnym... Zazdrościłem im trochę, że mogą chwalić się publicznie swoim związkiem i usłyszą tylko miłe komentarze.

Przez napływ negatywnych myśli, już miałem zamykać aplikację, gdy zobaczyłem zdjęcie pary gejów, którzy wpatrywali się w siebie oczami pełnymi miłości. Na to na chwilę się uśmiechnąłem, jednak trwało to jedynie ułamek sekundy.

Po zobaczeniu komentarzy pod zdjęciem poczuł ukłucie w klatce piersiowej, a mina mi zrzędła.

"ohydne pedały",