4-

1.2K 46 4
                                    

paensya na ;--( alam kong matagal na walang UD to. Because I'm tamad;shunga;tamad;tamad;tamad. hehehehe :) tamad is me.

-

/byun baekhyun/

Anak ng qiqi yan! Ang ingay ng kapatid ko taragis. Hindi na naman mapigilan ang bunganga kakasigaw at kakatili kasi nandito daw kami ni Chanyeol? Putanginang yan. Palamunin ko nga to' ng sako ng sili? Punyeta.

" MAMEEEEEEEH~SAVE MEEEEEEH HINDI AKO MAKAHINGA ANO BA KINIKILIG AKO SA LOVERS DITO! SHET SHET KAYO ANG NAGPAPATUNAY SA AKIN NA MAY FOREVER! CHANBAEK, TANGINA RAK RAKAN NA!!!" kagaguhan ng paslit na bunganga ng kapatid ko. Utang na labas! Kami? Ni Chanyeol? Nagpapatunay ng forever? Ulol.

Nakakapakyu talaga kapag sa ganitong sitwasyon, may nakukuha paring kiligin at halos mamatay na sa pagiging delusyonal. Like hello? Buang na tong kapatid ko.

"Manahimik ka na! PWEDE BA???!" sinigawan ko siya with full of efforts. Nakakarindi na eh!

At ayun, natahimik ang gaga. Nagulat nga ang 3 kong kasama dahil sa pag sigaw ko. Okay, nevermind.

"o-oo na. Tatahimik na, pero paksyet  ohhh~ahh~~yeah" huling sabi niya pero di ko narinig yung huli. Ay nako! Bahala na siya dyan.

-

Buti naman at tulog na ang kapatid ko. Dahil 10 pm na rin ng gabi at syempre lumayas na ang beshie ko at si Jongporn -- dejoke lang :) Pero nandito pa rin si Chanyeol. Haysss. Gusto pa raw niya akong makausap at masolo eh. Kaya pinagbigyan ko na lang. Di naman ako ganun ka-harsh eh. Tao din naman tong si Chanyeol, nasasaktan. Kawawa naman eh.

Oh, wag niyong isiping naiinlove ako o di kaya'y bumigay na at magpauto na sakanya. Baka kasi mag jump kayo sa conclusion porket ibang trato ang ipinakita ko sa kanya ngayon. Wag assuming bruh.

Ngayon nandito na kami sa bakuran namin. Umupo na kami sa may bench doon at sinimulan niya na akong kausapin. Expected ko nang tungkol to sa panliligaw at confession niya sakin. Tss.

" uhm, Baek... hinihintay ko pa rin." Saad sa akin ni Chanyeol. Alam ko naman ang pinparating niya. Ipinapaalala niya sa akin kung gaano at kelan ko siya sasagutin. Nakakasawa na.

" at ikaw? Hanggang kelan mo pa sasabihin yan?" Tanong ko naman sa kanya. Hindi dapat talaga ako magmukhang galit at naiinis pero kung ganyan lagi, ewan ko nalang.

Mukhang nagulat naman siya sa sinabi ko kaya nilihis niya ang tingin sa kin. I understand him. How hard it is para mag mukhang tanga kakahintay at kakabuntot sa akin. But he chose it. Siya ang may kagustuhan niyan kaya dapat alam niya ang haharapin niya.

"baek, bakit ba kailangan mong ipakita at iparamdam sa akin na nakakainis ako at nakakahiya? Lahat naman ginagawa ko ha? Ba't kailangang iparating mo sakin na puro kaputanginahan lang ang pinaggagawa ko sayo?" Diretsong tanong niya pero hindi pa rin siya nakatingin sa akin.

"Kasi lahat ng bagay pinaghihirapan. Hindi agad agad napupunta sayo. Matuto kang maghintay. Yun nga lang....kung may hihintayin ka." Mapaglaro kong tugon sa kanya. Nararamdaman kong naiirita siya sa akin. I can feel it. Masubukan nga. "Chanyeol, pwede mo namang itigil kong sa tingin mong nakakahiya na para sa sarili mo at nakakababa ng pride. Lahat naman ng mga nangyayari sayo eh desisyon mo yan at hindi sa akin. Eh kung ayaw mo sa paningin ng iba na magmukha kang tanga eh bakit hindi mo na lang itigil diba? I'm here to make you realize na nakakainis ka. You're really annoying and a heavy frustration for me. Dinadagdagan mo ang stress ko and i'm so damn irritated with your presence no --- existence actually. So para sa ikatatahimik ko, stop this please will you?" Matapang na dugsong ko ulit kay Chanyeol. Actually tinutulungan ko na siyang wag magmukhang kawawa sa harap ng maraming tao. Ako na mismo ang nag suggest sa kanya na itigil na tong ligawan na to. Dahil wala akong oras, at wala akong pakialam dito.

"Sige lang baek. Sabihin mo lang lahat ng masasakit na salita, lahat ng mga ikinamumuhian mo sa sarili ko. Lahat ng mga katangahang ginagawa ko. Tutal wala ka namang pake diba? Pero di mo man lang ba naisip na baka bukas malaman mong nagpakamatay ako? Gusto mo bang ikaw ang maging dahilan? Kasi kaya kong gawin yan. Isasama ko nalang sa hukay ko ang pagmamahal ko sayo na hindi mo maramdaman. Kung mangyari man yan." Ibang klase din talaga tong lalaking to. Matibay. Matatag. Grabe.

"Kung nagmukha man akong corny sa paningin mo ngayon at nasusuka ka, pasensya na ha? Pasalamat ka nalang. May tanga at gago pang nagmamahal sayo ng ganito. Na kayang ipakita sa iba na kailangang maging weird dahil lang sa pagmamahal." Seryoso na siya. Shit. Ano ba to? Hindi ganitong Park Chanyeol ang nanliligaw at nakilala ko. Seryosong seryoso talaga siya. Fuck! Byun Baekhyun. Stupid!

"Ah Yeol ---" naputol ang sasabihin ko sakanya. Gusto ko nalang siyang paawatin na dahil masyado siyang madrama at hugot jusko.

"No wonder Daehyun dumped you before." That sentence ... how-- could he??? Paano niyang nakayanang sabihin yan sa akin ng harap-harapan? HOW COULD HE???!

And without hesitations,sinampal ko siya. Paano niya nagawang ipasok ang tungkol kay Daehyun dito? this is really bullshit.

"Ang kapal ng mukha mong ipasok sa uspang to si Daehyun??! Ha??! Bakit? Hindi mo naman alam ang nangyari sa amin noon ha? Just don't bring the past here anymore." Naluluha na ako. I can't believe it. How the hell he could say that??

"Same to you byun, bakit? Alam mo din ba kung gaano kasakit dito? /turo puso/ hindi mo rin alam ang nararamdaman niyan ngayon. Na akala ko puro asaran at sungitan lang ang panliligaw ko sayo.Yun pala,lulungkot at iiyak din ako. Because I know, matututunan mo rin akong mahalin. I'm gaining strength from you but....I'm wrong ikaw din pala ang sisira at sisira nun. Sa puntong ganito, baka ikaw din ang dahilan para itigil ko na tong katarantaduhang to." Tangina. Sa huling salita niya, pumatak ng tuloy tuloy ang luha ko. I'm expecting him now na parang tatawanan or babalewalain niya lang to but he made me cry for the last time. Indeed, i cross the limitations. Masyado ko siyang nilait at pinagbuntongan ng masasakit na salita. Oh my god. I'm just out of my mind in that time.

"Chanyeol, im sorry I'm just tired." Humihikbing saad ko sakanya. "Matulog ka na. Just forget about this shits. Wala naman tong kwenta eh. It doesn't matter and wala ka namang pake eh diba? Nevermind about this. Nevermind about me." And with that tuluyan na siyang umalis at umuwi sa kanila. Umakyat na ako sa kwarto ko habang pinipigilan ang pag hikbi ko.

How can i face him tomorrow? With these unexpected situation. I didn't know i'm that harsh kind of person. Masyado din akong nasaktan dahil dito. While i'm driving myself to sleep,tuloy pa rin sa pagpatak ng mga luha ko at tuloy pa rin ako sa paghikbi. I just hurt Park Chanyeol. I'm just so stupid. The thought about him being hurt because of me, I'm so guilty. Sinubukan ko lang naman eh. But that leads to heartbreak. He's hurt and for fuck's sake, I'm hurt too.



I'm sorry.

-

Jusmeyooooo inday ang drama nito. Pero tamad talaga ako eh huehuehuew :3 for the first time in the lifetime omfg :) hehehehehehehuhuhuhu :''''''((( omg anong nagawa ko sa Chanbaek? OTL

Suitor Next Door [Chanbaek Fanfiction]Tahanan ng mga kuwento. Tumuklas ngayon