art | hyunin

3

Yine bir okul sabahı Hyunjin, otobüs yerine o çocuğu bekliyordu. Artık buraya gelme amacı başkalaşmıştı. Hoşuna gidiyordu burada olmak.

Gözü karşı duraktan bir an bile ayrılmadı. Beklediği kişi geldiğinde,heyecanla defterini ve kalemini çıkardı. Bugün yine ayrı bir güzeldi karşısında ki,etrafına ışık saçıyordu.

Özenle dokundurdu kalemini kağıda. Yine narindi çizgileri,dokunmaya korkar gibiydi. Karaladı bir süre beyaz kağıdı,en güzel eserini çıkarmak ister gibi. Son çiziklerini attı beyaz kağıda,otobüsün geldiği zamana kadar çizdiği sanatı inceledi.

Sonra bindiği otobüsle uzaklaştı buradan,arkasında sevdiğini bırakarak. Hala güzel sanatını inceliyordu Hyunjin, bakmaya doyamıyordu.

Yanında hissettiği bedenle irkildi siyah saçlı. Bakışları yanında oturan mavi saçlı çocukta sonlandı. Çocuğun baktığı yere baktı,sanatına bakıyordu. Kıskanmıştı Hyunjin,sanatı yalnızca ona aitti.

"Neden Jeongin'i çiziyorsun?"

Gelen soruyla affalladı genç. İsmini bilmiyordu küçüğünün,yanında ki kişi ise arkadaşı gibi görünüyordu. Hyunjin defteri kapatıp,çantasına attı. Omuz silkti ve dışarıyı izlemeye başladı. Buna geçerli bir cevabı var mıydı, bilmiyordu. Ne diyecekti? 2 gün önce gördüğüm bu güzelliği çizmek istedim mi? Hayır, bunlar Hyunjin'lik şeyler değildi.

Mavi saçlı,cevap alamayınca bozulmuş ve surat asmıştı. Onunda kişiliği böyleydi,her şeye anında üzülür,anında sevinirdi.

"Hey,bana cevap ver"

Gelen sesle Hyunjin kafasını çocuğa çevirdi, inatçı bir kişiliği olduğu belliydi.

"Güzel"

Hyunjin yalnızca güzel demekle yetindi. Bu çocuğu şu anlık tek kelimeye sığdırabilirdi siyah saçlı, çünkü onun için her şey olmuştu. Güzellik ise,sadece bir kavramdan ibaretti.