art | hyunin

15 - final

⚠️tw⚠️

Jeongin gördüğü bedenle dona kalırken hiç bir şey yapamadı. Babası içinde ki şeytanı çıkartmak ister gibi üstüne yürürken korkudan bir milim bile kıpırdayamadı.

Hava karanlık ve gece yarısı olduğu için dışarıda pek insan yoktu. Olsa bile, şu an bir ara sokaktaydılar,onları görmeleri biraz zordu.

Jeongin ilk yüzüne yediği darbe ile affalladı. Öyle sert vurmuştu ki, beyninin bile zonkladığını hissetti. Şu an düşünemiyordu, kaçamıyordu,konuşamıyordu. Korku vücudunu ele geçirmiş ve hareketlerini kısıtlamıştı.

"Kurtulacağını mı düşündün gerçekten?!"

Jeongin hiç bir şey demedi. Ardı ardına gelen yumrukların ve tekmelerin hepsini kabul etti. İşte o zaman anladı, bunlardan asla kurtulamayacaktı. Tanrı, bunu ona ceza olarak çektiriyordu.

"Senden başta kurtulmalıydım, başıma bela oldun aptal herif"

Babası söylene söylene indirdi bütün darbelerini. Acımadı, her bir darbesinde daha sert vurdu. Kararlıydı, kesinlikle bugün bu iş bitecekti.

Jeongin artık kan kusarken, babası pantolonuna sıkıştırdığı silahi çıkardı. Buraya tabii ki de eli boş gelmemişti, hapisten kaçarken almıştı bir şeyler. Jeongin gördüğü silahla artık öleceğine kanaat getirdi. Bıraktı kendini, bir şey yapmadı, yapamadı.

Adam Jeongin'e silahı doğrulttu. İlk mermiyi koluna sıktı, ikinicisini bacağına, üçüncüsünü karnına, dördüncüsünü ise kalbine sıktı. Jeongin çoktan kan kaybından gözlerini yummuştu. Artık ne bilinci açıktı ne de gözleri.

Babası ise yerde yatan bedeni zevkle izliyordu. İçine gerçekten şeytan kaçtığını düşündü, ya da şeytanın ta kendisi olduğunu. Ama umrunda değildi, silahta kalan son mermiyi de kendi kafasına sıktı.

•••

Hyunjin odadan çıkan doktorla beraber ayağa kalktı. Canından çok sevdiği sevgilisi yıllardır komadaydı ve son 1 aydır her gün farklı rüyalar görüyordu. Hyunjin bu rüyalar sayesinde uyanacağına çok emindi ama,umduğu gibi olmamıştı.

"n-ne oldu?"

Doktora karşı en çaresiz bakışlarını yolladı. Doktor ise yalnızca başını öne eğmekle yetindi. Geçen yıllar boyunca Hyunjin'in çektiği acıya bizzat şahit olmuştu ve Jeongin'i kurtarmak en istediği şeydi. Ama Jeongin dayanamamıştı, rüyasında her ne gördüyse bu onun kalbini durdurmuştu.

"Hayır, hayır, hayır,hayır olamaz hayır!"

Hyunjin'in göz yaşları ondan bağımsız akarken yere çöktü ve Tanrı'ya dua etti. Artık canından çok sevdiği o sevgilisi ölmüştü, çektiği acıların son bulmasını diledi. Ama Jeongin'i unutmayı değil, kendini öldürmeyi seçmişti.

Jeongin ise, bütün yaşadıklarının rüya olduğunu kalbi durduğunda anlamıştı.

•••

gördüğünüz gibi bu final ve umarım fici beğenmissinizdir <3

ve en son yazdığım şeyi anlamadıysanız, anlatıyorum.

bütün fic boyunca yaşanan her şey jeongin'in komadayken rüyasında gördüğü şeyler. yani aslında yıllardır komada ve en son gördüğü rüya ile de hayatı son buldu. çünkü gerçek olduğunu sandı ve aşırı korktu.

💖