I Won't Accept Your Regrets [NOVEL ÇEVİRİ]

7.BÖLÜM

Birkaç gündür iyi uyuyamıyorum.

Lize'nin dışarı çıkıp getirdiği çocuk, Edmund ve Ellie.

O gün, parti mekanındaki şaşkın yüzü ve imparatoriçenin sarayına sakin bakışı önümde çınlamaya devam etti.

Özellikle İmparatoriçe'nin sarayına yaptığı bakışları sanki bir şeyden vazgeçmiş gibi daha da yüreklendiriciydi.

Onu ne zaman görsem, parıldayan gözleri her şeyden vazgeçmiş bir adam gibi yere düştü.

"İç çekmek."

Raymond boş koltuğa bakarken derin bir iç çekti.

Bana kızdı mı?

Bir düşünün, Ellie'nin bana kızgın olduğunu hiç görmemiştim.

Her zaman gözlerinin çizildiği yerde gülümsüyordu.

Onu uzun zamandır tanıyordum, küçük bir tartışmam bile olmadı.

Yani şimdi bu rahatsız durumla nasıl başa çıkacağından emin değildi.

Ayrıca Ellie'ye giderse yapabileceği hiçbir şey yoktu.

Edmund, tapınakta kraliyet ailesinden biri olarak tanımlandı ve insanların Edmund'un onun çocuğu olduğundan şüphesi yok.

Ne düşündüğü önemli değildi. Şimdi önemli olan, artık bir kraliyet ailesinin üyesi olan Edmund ile ne yapılacağıydı.

Raymond, imparator tarafından kabul edilmeyen herhangi bir çocuktan daha iyi biliyordu ve gayri meşru bir çocuk etiketini eklemiş olsa bile bir çocuğun hayatının ne kadar sefil olacağını biliyordu.

<'Majesteleri, çok yaraları olan bir çocuksunuz. Lütfen babam tarafından atılan incitmeyi bana verme. '>

Diz çöktü ve küçük çocuk için yalvardı. Yanında olan Lize ve Edmund onu unutmamamı istedi.

Marki'nin isteğini soğukkanlılıkla reddedemezdim.

Marki'nin dediği gibi, terk edilmiş bir prensken ondan çok yardım almıştım.

Ama terk edilmiş aristokrat toplumda prestijini kuran bendim.

O dönemde Lize toplumun çiçeğiydi ve seçtiği kişi benden başka kimse değildi.

Şöhreti, kendisine dönen soyluların gözlerini değiştirdi ve Veliaht Prens bana herhangi bir partide hakaret ettiğinde beni savunmuştu.

Yani herkes Lize'nin Veliaht Prens'in gözünden kaçtığını biliyordu.

Ailesi için bir seçim olsun ya da olmasın, kendisinden çok nefret eden Veliaht Prens'in onun üzerinde hiçbir etkisi olmadığını söylemek mümkün değildi.

Ancak Lize, orada hayatını riske attı ve çocuğunu doğurdu.

Edmund'a itiraf etmezse, Edmund gayri meşru olacak ve Lize, babasız bir çocuğa sahip olmanın onursuzluğunu yaşayacaktır.

Bu yüzden böyle halka açık bir ortamda çocuğu benim olarak tanımladınız.

Çok çaresiz bir durumdalar.

Kafamdaki her şeyi anladım ve Lize'den ve çocuktan sorumlu olduğumu inkar edemedim.

Dönüş yolunda, sonuca çoktan ulaşılmıştı, ancak Marquis'e Edmund'un taç giyeceğini hemen söyleyemezdi.

Edmund'un hikayesinin ortaya çıktığı an, Ellie'nin çocuğunu kaybettiği günü hatırladım.

<"Oh, hayır, hayır! Olamaz. Ray, bir sorun var. İmparatorluk Hanesi yanlış teşhis koymuş olmalı! ">