I Won't Accept Your Regrets [NOVEL ÇEVİRİ]

15. BÖLÜM

Başını sandalyenin başına dayayıp içini çekti.

Ancak bu tek başına kaynayan duygusunu gidermedi.

Saraydan yarın ayrılıyorum. O zaman gerçekten bitti.

Tek kelime "son" kalbime bir ısı dalgası gönderdi. Öfkenin kim için olduğunu bilmiyordum.

Kalbindeki sıcaklık baş ağrısına dönüşürken, Raymond öfkeli bir ifade yaptı ve sert bir dokunuşla gömleğinin düğmelerini açtı.

Ofisteki ışıklara sessizce baktığında, Ellie'nin dün ne dediğini hatırladı.

<"Beni sevmediğini söyledin. Yani lütfen. Tabii beni annen yapmak istemiyorsan. Bana Lize gibi ilgilenmeyeceksen, boşan beni. ">

Ellie'nin sakin bir sesle görevinden çoktan istifa etmiş gibi ona bakan mor gözleri.

Artık ona karşı sıcaklığı hissedemiyordu. Ellie bunun her ikisinin de sonu olduğunu söylüyordu.

"Bitti…"

Başımıza böyle bir şey geleceğini hiç düşünmemişti, ama şimdi bunun son olduğunu söylediğine göre onu tutamazdı.

İlk olarak, onu tutmak için hiçbir nedeni yoktu.

Bunca zamandır üzgünüm, bundan sonra mutlu ol. Artık bununla gitmesine izin verebilirim.

Kötü bitmesine rağmen, Ellie yıllarca yanında kalan bir arkadaştı.

Gelecekte mutluluklar dilemek zorunda kaldım.

Evet, bu iyi bir cevap.

Raymond sandalyeye yaslanarak vücudunu doğruldu ve karmaşık zihnini düzenlemeye zorladı. Sonra Ellie'nin masanın üzerindeki notu mektuba tekrar baktı.

Boşanma belgelerinin tapınağa gönderildiği İmparatorluk tarafından zaten biliniyordu, bu yüzden Ellie ile boşandığı doğrulandı.

Tapınağa gönderilen belgeler sadece zorunlu prosedürlerdir ve en geç iki gün içinde onay için hazır olacaktır.

Yani Ellie sarayda kalmakta zorlanıyorsa, bugün hemen dışarı çıkmasında bir sorun yoktu. İzin verirse.

Raymond, Ellie'ninkine çok benzeyen düz el yazısına baktı ve ona karmaşık bir bakışla baktı.

“…. İmparatoriçe Sarayına söyle. Zaten yapıldı, yani her şey İmparatoriçe'nin isteğine göre yapılıyor. "

"Evet majesteleri."

Müdür yardımcısı ofisten ayrıldığında, Raymond Ellie'nin mektubunu çekmecesinin derinliklerine koymuştu.

🌷🌷🌷

Majesteleri, Majesteleri geldi ve size bir mesaj yolladı.

Öğle yemeği vakti bittikten sonra Helan, Raymond'un bana gönderdiği mesajla odaya geldi.

Majesteleri ne dedi?

"Her şeyi Majestelerinin isteğine göre yapmıştı."

Dün söylediklerim zihninde tam bir tersine dönmüş gibiydi.

Dokunulmaması gereken şey onun gururuydu.

Birden dün gece bana baktığını hatırladım. Yaralı canavarlara benzeyen koyu gözleri.

Sonunda birbirlerinin üzerinde sadece yara izleri kaldı.

"Majesteleri, derhal ayrılmaya hazırlanmak ister misiniz?"

Helan'ın ani sesi gözlerimi netleştirdi. Helan'ın kahverengi gözlerine baktığımda gerçeklik duygum geri geldi.

Düşüncelerim neredeyse gereksiz kalan hislerle derinleşti. Raymond hakkındaki düşüncelerimi bıraktım ve Helan'a söyledim.