BAŞARISIZ ( BEKLEMEDE )

1. BÖLÜM : KAZA

28 Şubat 2021. Bu tarih hep hayalini kurduğum o senaryonun nihayet kitaba dönüştüğü tarih. Bu tarih hayallerim için attığım ilk adımın tarihi.

Kitabımı okumak isteyen siz değerli arkadaşlarım. İnşallah bu kitap sizin için de ilgi çekici, güzel bir kitap olur

Kitabın ilk bölümünde arkadaşıma bir söz verdim. Seni ilk bölüme etiketliyicem dedim ve şimdi sözümü yerine getiriyorum.
Bu bölüm sana gelsin kitap_02_kurdu_

İnstagram hesabımı takip edebilirsiniz

@iam.black_moon

Karakter fan hesapları

@_araz.asr_
@_gece_soydan

Oylarınızı kliyorum😊

Keyifli okumalar 💙💙

******************

Gözlerimi açtığımda hiçbir şey göremedim. Her yer karanlıktı. Zifiri karanlık. Ayağa kalkmaya çalıştım ama çok zorlandım.Karnımda bir gariplik hissettim. Elimle karnıma dokunduğumda hissettiğim sert bir cisimle duraksadım. Ne olduğunu anlamaya çalıştım başaramadım. Karanlıktan dolayı hiçbir şey göremedim.

Gözlerim bir anda kapanmaya başladı. Buna direnmedim ve gözlerimi kapattım. Sonrası yine ve yine karanlık.

*************

Gözlerimi tekrar açtım, bu sefer karanlık yoktu. Hatta hiçbir şey yoktu. Bir bina yoktu. İnsanlar yoktu. Dağlık bir alanda yolun ortasında yatıyordum. Etrafıma bakınmaya başladım. Sağ tarafımda bir uçurum vardı ve sanki bir şeyler hatırlar gibi oldum.

Ayağa kalkmaya çalıştım ama beceremedim. Karnımda tekrar tuhaflık hissettmemle yattığım yere sert bir şekilde geri düştüm. Karnıma bakmaya çalıştım ve gördüklerim karşısında gözlerim kocaman oldu. Karnıma uzun demir parçası saplanmıştı. Derin denilebilecek kadar içerdeydi. Bana ne olmuştu böyle?

Zor da olsa ayağa kalkmayı başardım ve etrafıma tekrar bakındım. Başımda, alnımın sağ tarafından yanağıma doğru bir hareketlilik hissettim. Elimi alnımın sağ tarafına götürdüm ve bir ıslaklık hissettim. Alnım kanıyordu.

Bir anda araba sesi duymamla kafamı yukarı kaldırdım ve önüme bakmaya başladım. Siyah spor bir araba bana doğru yaklaşıyordu. İçinde bir kadın ve bir erkek vardı ve sanki tartışıyorlardı.

Bir anda kulaklarım çınlamaya başladı ve ellerimle kulaklarımı kapattım. Çınlama yerini fısıltılara bırakınca ellerimi kulaklarımdan çektim ve dinlemeye başladım.

- " Gece bana bak. Arabadan atlaman gerekiyor anladın mı, duydun mu beni? Arabadan atlaman gerekiyor. Fazla zamanımız yok hadi.

- " Sen delirmişsin Asır. Seni bırakıcağımı sanıyorsan yanılıyorsun. Öleceksek birlikte öleceğiz. Benden bir korkak gibi seni arkamda bırakıp hayatıma devam etmemi bekleyemezsin.

Bu da neydi böyle. Bu bu bendim. Asır, ona ölmekten bahsediyordum. Ne oluyordu böyle. Tekrar o sesleri duymaya başladım. Bu sefer sakin konuşmalar yerini bağırışmalara bırakmıştı.

- " Gece, arabadan in dedim sana derhal. Fazla zamanımız yok. Araba birazdan patlıyıcak."

- " İnmiyorum. Seni bırakamam. Sensiz yaşayamam anlamıyor musun?"

- " Ölmene izin veremem. Üçten geriye sayıcam ve sen arabadan atlıyıcaksın duydun mu beni. Hazır mısın? "

- " Böyle bir şey olmuyucak. Ben bu lanet arabadan atlamıyıcam. Sen de o çeneni kapatıp ölmeye hazırlansan iyi olur."

- " 3"

- " Asır yapma be..."

Sözümü tamamlamama izin vermeden dişlerinin arasından tıslayarak saymaya devam etti.

- " 2 "

- " Asır "

- " Ve 1 "

Sonra sesler kesildi ve bir anda benim oturduğum tarafın kapısı açıldı. Asır kapımı açmış ve beni arabadan resmen aşağıya itmişti. Ona elimi uzatıp tutunmaya çalıştım ama tutunamadım ve arabadan aşağıya sırtüstü yere düştüm. İşte tam o sırada o korkunç ses duyuldu. Araba patladı ve bir anda alev almaya başladı. Patlamanın etkisiyle ben yolun kenarındaki uçurumdan aşağıya hızla yuvarlanmaya başladım.

Yaşananlar film şeridi gibi gözlerimin önünden geçip giderken uçuruma doğru yaklaştım ve kayalıkların arasında hareketsiz yatan bedenimi gördüm. Başımı taşa çarpmıştım ve yüzümün her tarafında kesikler vardı. Sonra gözlerim karnıma kaydı. Arabanın patlamada kopan parçası karnıma saplanmıştı.

Arkama döndüm ve yanan arabaya baktım. Asır'ın içerde olduğu aklıma gelince arabaya doğru koştum. Arabaya dokunmaya çalıştım ama başarısız oldum. Elim arabanın içinden kayıp gitmişti.

Tekrar denedim tekrar ve tekrar. Her seferinde başarısız oldum. Asır'ı kurtaramadım. Onu o arabadan çıkartamadım. Sevdiğim adam gözlerimin önünde yanıyordu ve ben hiçbir şey yapamıyordum.

Yaşadığım şokun ve acının etkisiyle sesimin çıktığı en yüksek haliyle çığlık atmaya başladım.

Tekrar çığlık attım ve tekrar. Bayılana kadar çığlık attım, ağladım. Bir zaman sonra dayanamadım ve yere yığıldım. Ağzımdan çıkan tek cümle onun adı olmuştu.

- " Asır, lütfen bırakma beni. "

Sonrası karanlık...