4. BÖLÜM : RÜYA

128 86 111
                                    

Bu bölümü uzun yazmayı planlıyorum.

Oy ve yorum yapmayı unutmayın lütfen 🤗

Yeni bölüm alıntıları hakkında bilgi edinmek istiyorsanız @iam.black_moon hesabımı takip edebilirsiniz.

Umarım beğenirsiniz.

Keyifli okumalar💙

*****************************


Bir anda omzumda bir el hissetmemle reflex olarak onu tutup sırtıma doğru hızla çektim ve üzerimden ters takla attırdım. Önümdeki cam masanın üzerine düştüğü için masa büyük bir gürtüyle parçalara ayrıldı ve adam yere düştü. Ona fırsat vermeden yüz üstü çevirip sırtına oturdum ve kolunu arkasına doğru büktüm. Acıyla kıvranmaya başladı.

Ve tam o anda ışıklar yandı.

Duyduğum tek ses bize şaşkınlık içersinde bakan Hakan amcanın sesi oldu.

– " Poyraz, Gece. Ne oluyor burda. Bu haliniz ne?


Ne? Bir dk noluyo burda. Bu bu adamı tanıyor muydu Hakan amca?

Ben olayın şokundan çıkamadığım için hâlâ Poyraz denen çocuğun üzerinde onu sıkıştırırken bir anda bama bağırmaya başladı.

– " Kalksana kızım üzerimden. "

Olayın şokundan çıkar çıkmaz hemen ayağa kalktım. Yerde yaran çocuğa elimi uzattım kalkması için ama o başta  tereddüt edip Hakan amcaya baksa da sonunda uzattığım eli tuttu ve yerden acıyla inleyerek kalktı.

– " Hakan amca göründüğü gibi değil. Bir anda omzumda bir el hissedince reflex olarak kendimi savunmaya çalıştım. "

– " Ben de seni hırsız sandığım için yakalamak istedim. Ama ben seni yakalayamadan sen beni yakaladın. " dedi Poyraz denilen çocuk.

Hakan amca gülerek araya girdi.

– " Anlaşıldı. İkiniz de birbirinizi tanımadığınız için hırsız sandınız ve savunmaya geçtiniz. Pek iyi bir karşılaşma olmadı sanırım. "

Başımı onaylar anlamda salladım çünkü olay tamamen bu yönde gelişti.

" Gece, bu Poyraz. Poyraz Erden. Benim manevi oğlum. Ayrıca o bir Hacker. Asır'ı bulabilmemiz adına bize yardımcı olması için ben çağırdım. "

– " Bir dk Asır kayıp mı? " dedi Poyraz şaşırarak.

– " Seni çağırmanın sebebi de tam olarak bu. Sonra anlatırım. Önce sırtına bir bakalım. "

– " Tamam. İyi olur. Çünkü şuanda hissettiğim tek şey acı. Kızım senin elinde amma ağırmış ha. Neyle beslediler seni böyle. Nesin sen, boksçu mu ? "

– " İnan bana ne olduğumu ben de bilmiyorum. Olanlar için de özür dilerim. "

Dedim. Ardından herkes dağıldı. Bu kabus dolu günde sona erdi.

******************

O gecenin üzerinden iki gün geçmişti. Poyraz bana yaklaşmamak için büyük çaba sarfediyordu. Sanırım bende olsam aynı tepkiyi verirdim.

Bu iki gün içersinde Hakan amca Poyraz'a her şeyi anlatmış, sıkı çalışmalara başlamışlardı. Ben genelde hafızamı zorlamakla meşguldüm. Bir de ara ara burnum kanıyor, yine o iğrenç sıvıyı kusuyordum.

Bütün bunlar yetmezmiş gibi her gece o kabusu görüyordum. İştahım neredeyse kesilmişti. Yemeği sırf ilaçlarımı içmem gerektiği  için yiyordum.

BAŞARISIZ ( BEKLEMEDE )Hikayelerin yaşadığı yer. Şimdi keşfedin