Merhabaaa
Umarım beğenirsiniz 🙏
Oy vermeyi ve yorum yapmayı unutmayın
Yeni bölüm alıntıları için
@iam.black_moon instagram hesabımı takip edebilirsiniz
Keyifli okumalar 💙************************
- " Gece'nin göz kapaklarındaki dövmesi çok güzel değil mi Hakan amca? Çok havalılar. " Dedi poyraz sessizliği bozarak.
Hakan amca gözüme bakmayı bırakıp önce Poyraza sonra tekrar bana baktı. Sanki az önce teğit ettiği şeyin doğruluğundan emin olmuş bir ifadesi vardı yüzünde.
- " O şey dövme değil Poyraz. "
İkimiz de şaşkınlıkla ve anlamamış bir ifadeyle Hakan amcaya bakıyorduk. Peki ya dövme değilse neydi?
- " Dövme değilse ne peki? " Dedim kafamdaki soruyu Hakan amcaya sorarak.
- " O bir işaret. "
Ne? Ne işareti? Hiçbir şey anlamıyorum. Hakan amcanın üzerinde olan dikkatli bakışlarımı, Poyraz'ın ağzındaki suyu suratıma püskürtmesi bozdu. Bir anlık sinirle masanın üzerinde duran yemek bıçağını alıp hızla ona döndüm. Poyraza baktığımda sandalyesini masadan olabildiğince uzağa çekmiş ve korku dolu gözlerle bana bakıyordu. Elimdeki bıçağı görünce kaşları çatıldı.
Sinirden seğiren damarlarımı hissedebiliyordum. Bu çocuğu neden daha önce öldürmedim ki?
Beni kafamın içindeki bu düşüncelerden sıyıran Poyrazın sesiyle, onu öldürme planlarını bir süre sonraya erteleyip onu dinledim. Belki de işe yarar şeyler söyleyecekti kim bilir.
- " Kahretsin! Gece,uzak dur bizden. Sen de onlardansın işte. Seni de yakalamışlar. Hakan maca,onu bir an önce öldürmemiz gerekiyor. Yoksa o bizi öldürecek."
Az önce onu öldürme planlarını bir süre erteleyerek hata ettim. Onu şimdi öldürücem.
Poyrazın son söylediği sözler bardağı taşıran son damla oldu. Elimdeki bıçağı sıkıca kavayıp havaya kaldırdım ve öfkeyle Poyraza doğru ilerledim. Bıçağı Poyraz'a saplayacağım anda bileğimden tutuldu ve başaramadım. Hakan amca uyarı dolu ve beni sakinleştirmek istercesine gözlerimin içine bakıyordu.
- " Gece, sakin ol. Bırak o bıçağı ve sinirlerini kontrol altına almaya çalış. Sana her şeyi anlatıcam. Önce sakinleşmen gerek, hadi. "
Onu dinlemeyerek elimi kurtarmaya çalıştım. İşimin yarım kalmasından hoşlanmam ne de olsa!
Ne yazıkki başarılı olamadım. Hakan amca bileğimi daha sıkı tuttu ve beni Poyrazdan olabildiğince uzaklaştırdı.
Sinirlendiği sesinden anlaşılsa da sakin kalmaya çalışıyordu. Bunu ses tonunu kontrol etme çabasından anlamıştım- " Gece, hadi bırak o bıçağı! "
Dedi son kez uyaran sesiyle. Bu son söyleyişiydi çünkü eğer dediğini yapmazsam her şey beş saniyenin içinde olup bitecekti. Büyük ihtimalle bileğimi arkaya çevirip kırardı.
Elimdeki bıçağı masanın üstüne bırakarak sinirlerimi yatıştırmaya çalıştım. Biraz kendime geldikten sonra Hakan amcaya döndüm ve sabahtan beri beni suçladıkları! ama benim bilmediğim o şeyi sordum.
- " Ben kimim? Sen de onlardansın diyerek beni suçladığınız şeyler kim ya da ne haltsa. Biri bana neler olduğunu anlatsın. "
- "Hakan amca, ona her şeyi söylemeliyiz. Yoksa bir daha kontrol edemeyeceğiz. Ölmek için çok gencim. "
ŞİMDİ OKUDUĞUN
BAŞARISIZ ( BEKLEMEDE )
ActionGözlerim yavaş yavaş kapanıyordu. Daha fazla dayanamıyordum. Vücudumda hissettiğim acılar katlanılamaz derecede artarken ölümümün yakın olduğunu hissettim. Her şey bitmişti. Artık yaşamam için bir sebep yoktu. Tam gözlerimi kapatıp bu iğrenç hayata...